İlk şok dalgası üzerinden gelip geçtiğinde hareketlendi, Aşkın. Pusat'a doğru hareketlendi. Elindeki bastonla onun yanına gitti.
Ortamdaki havanın birdenbire çekildiğini hissetmişti. Şu an koltukta yatan kişiyi Pusat olarak görüyordu. Acaba gerçekten mi kör oldum? diye düşündü ve bir bacağını kırıp koltuğun boş kısmına yerleştirdi.
Çok bir baskı vermemeye, koltukta hareketlilik oluşturmamaya dikkat etti. Bir elini koltuğun başlığına yaslayıp Pusat'a doğru eğildi. Onun o koyu kahvelerini kapatan göz kapaklarına baktı. Aklına gözündeki gözlükleri çıkarmak gelince durmadı, çıkardı.
Bir daha baktı dibine girdiği adama. Bir daha baktı yüzüne; burnuna, dudaklarına, yanaklarına, çenesine, kaşlarına, kirpiklerine, saçlarına, boynundaki dövmeye. Boynundaki "Buğu" yazan dövmeye...
Gözleri o dövmede takılı kaldı. Pusat'tı işte
Koltuğun başına yasladığı elini çekti. Pusat'ın dövmesinin üstüne getirdi. İşaret parmağıyla dövmeye hafif dokunduğunda Pusat'ın çenesi kasılmıştı. Onun bir şeyleri kabullenmeyen zihninin aksine, Pusat az sonra karnına bir bıçak geçirileceğini emindi.
Aşkın onun bu düşüncesinden bir haber eğdi yüzünü boynuna doğru. Gözlerini kapatıp bir kez daha emin olmak için kokusunu içine çekmeye başladı. Pusat bu şeyle huylandığı için dişlerini birbirine daha çok geçirmişti. Tepki vermemeye çalışıyordu. Nereden bilebilirdi ki dibindeki kişinin elinde kesici bir alet olmadığını?
Aşkın aldığı karamel kokusuyla burnunu altındaki adamın boynuna daha da yaklaştırdı. Pusat boynuna değen şeyle elini hareket ettirdi. Aşkın onun kokusunu içine çekmeye devam ederken o da göğsünün üstüne ne ara konulduğunu bilmediği elin bileğini tutmuş ve gözlerini açmıştı.
Kırarcasına tutmaya başladığı şeyle Aşkın hızla yüzünü, Pusat'ın boynundan çekti.
"Aşkın?"
İkili yüz yüze gelince Aşkın refleksle karşısındaki adamın yanağında tutmuştu bakışlarını. Bileğini saran el gevşediğinde bir süre daha öyle kaldı. Sonra ise içinde bazı şeyleri kabullenip çoğu soruyu görmezden gelerek doğrulmuştu. Kısa bir hazırlığın ardından ise elindeki bostonu kullanarak çıkışa doğru ilerledi.
Uzun süredir insanların neyi neden yaptığıyla ilgilenmiyordu. Tıpkı Pusat'ın neden ölü taklidi yaptığıyla ilgilenmediği gibi...
Onun bu adamdan sorması gereken bir hesap yoktu. Kendisini ilgilendiren hiçbir şey yoktu ortada. Sadece biliyordu. Baran'ın gitmediğini iddia ettiği mezarlığa defalarca gittiğini biliyordu. Ve üzülüyordu. Abisi boşu boşuna üzülüyor diye üzülüyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aşkın'ın karakteri gereği olaya şaşırmıyorum ama yine de kalbime oturdu. Pusat'a kardeşi dahi böyle bir tepki vermemişken Aşkın'ın vermesi...
