50 shades of depression

{15}

[ Άσε τι λένε τα σχολεία, είμαστε άγρια θηρία]

ΆρηςPov

Η Ελ έφυγε από το δωμάτιο και κατευθείαν σηκώνω το τηλέφωνο χωρίς να κοιτάξω το όνομα στην οθόνη

Κλήση

Αρ: ελπίζω οποίος και να είσαι να έχεις σοβαρό λόγο που με πήρε
? : Καλά ρε Μάλακα ποτέ θα έρθετε?
Αρ: όπου νάνε
Ιασ: μην αρχίσετε πεινάμε
Αρ: άντε γαμησου ρε

Και του το έκλεισα στα μούτρα ... αφού σηκώθηκα με τα χίλια ζόρια πήγα και ντύθηκα

ΕλPov

Κάθομαι στο καναπέ και περιμένω τον κύριο να έρθει ...μα καλά εντύπωση θέλει να κάνει ?... Και τότε με διέκοψε το άγγιγμα του

Αρ: έλα πάμε
Ελ: πως το' παθες και τελείωσες εγώ πίστευα ότι θα σου πάρει άλλη μια ώρα
Αρ: σήκω να φύγουμε μικρή σκύλα
Ελ: άντε γαμησ...
Με διέκοψε
Αρ: δεν μας παίρνει θα ξανά περνούν τηλέφωνο
Δεν μίλησα και βγήκα έξω όπως και αυτός

Στο σπίτι τών παιδιών ( Άριας- Ιάσονα)

Ιασ: αν αργουσατε άλλο λίγο θα ερχόμουν να σάς πάρω εγώ
Αρια: και αν έχω καλό ερώτημα τι κάνατε και αργήσατε
Ελ: πολλά ρωτάς αγάπη μου
Αρ: και τι μας πήρατε και οι δύο από τα μούτρα λίγο αργήσαμε
Ιασ: σόρρυ δεν θα σας διακόψουμε την άλλη φορά
Αρ: σκάσε ρε Μάλακα πω πω
Αρια: Ελ πάμε να με βοηθήσεις λίγο με το φαγητό

Είπε και εγνεψα θετικά και την ακολούθησα μέχρι την κουζίνα

Ελ: πες μου σε τι θες να σε βοηθήσω?
Άρια: για ξεκαρφομα το είπα αυτό εσύ τώρα πες μου τι έγινε
Ελ: τίποτα
Άρια: Ελ σε εμένα μιλάς
Ελ: καλά
Είπα και της τα εξήγησα όλα και είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό
Άρια: δλδ Μάλακα μου λες ότι την έφερε μέσα στο σπίτι πού μένεις και εσύ?
Ελ: Εμμ τί σου λέω τόση ώρα άσε που λίγο πρίν έρθουμε εδώ ήμασταν έτοιμοι να το κάνουμε
Άρια: έλα ρε τι μας είπες λες και δεν το καταλάβαμε
Ελ: άι ρε

.
.
.
.
.

Η ώρα είχε περάσει και εγώ με τον Άρη φύγαμε και πήγε με σπίτι... εκεί ήταν ο Ντίνος πού πάλι κοιμόταν

Ελ: αυτόν τον άνθρωπο σήμερα μόνο να κοιμάται τον βρίσκω
Αρ: έχεις πιάσει δουλειά σε ένα κλάμπ
Ελ: κλάμπ?
Αρ: ναι... εγώ πάω για ύπνο αν θελήσεις κάτι ξες
Ελ: ναι ευχαριστώ
Έμεινε και με κοιτούσε σαν να είπε κάτι που να ακούστηκε τέλειος τρελό
Ελ: τι ?
Αρ: δεν σε έχω συνηθίσει στο να με ευχαριστήσεις
Ελ: χαχα αλλάζουν οι άνθρωποι Άρη
Μου χαμογέλασε και ανέβηκε πάνω

Όλοι κοιμούνται εγώ από την άλλη είμαι στο μπαλκόνι ακούω μουσική και καπνίζω , γενικά πολύ καλά δεν έχετε να πείτε...και εκεί που από το μυαλό περνούσαν οι πιο γελοίες σκέψεις νοιώθω ένα άγγιγμα στην πλάτη... γυρνάω και βλέπω τον Ντίνο

Ντ: μικρή τι κάνεις ξύπνια τέτοια ώρα
Ελ: δεν είχα ύπνο
Ντ: καλά άστα αυτά πες
Ελ: θέλω να σου πω κάτι πολύ σημαντικό
Ντ: ωχχ τώρα αρχίζω και τρομάζω
Ελ: θυμάσαι που είχα φύγει από την Αθήνα για κάποιος μήνες ?
Ντ: ξεχνιέται?
Ελ: ήρθε η ώρα να σού πω τον λόγο
Ντ: ακούω