50 shades of depression

{30}

[ οι πιο βαθιές πληγές δεν βγάζουν αίμα ]

ΆρηςPov

Είχε αφήσει το κεφάλι της να πέσει μπροστά , φαινόταν και ήταν κουρασμένη , δεν μιλούσε κανείς μας καθόμασταν να χωνέψουμε την ήττα μας , ο Ντίνος αποκοιμήθηκε απορώ πως μπορεί έτσι δεμένος , ενώ εγώ από την άλλη κοιτούσα το ταβάνι

Ελ: πονάω

Είπε ψυθηριστα και κατευθείαν την κοίταξα

Αρ: κάνε υπομονή μωρό μου θα βγούμε από δω μέσα και σου υπόσχομαι πως δεν θα αφήσω ποτέ ξανά να γίνει κάτι τέτοιο
Ελ: θέλω αγκαλιά αλλά είναι λίγο δύσκολο
Γέλασε κάπως πονεμένα
Αρ: εγώ να δείς πόσο πολύ θέλω να σε πάρω αγκαλιά
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

ΕλPov

Έχουν περάσει ώρες, μέρες και εγω δεν ξέρω τι άλλο ... πονάω , πονάω στο στομάχι  , στο χέρι μου λόγο του σπάσιμου και γενικά σε όλο μου το σώμα κύριος γιατί  είμαι εδώ που είμαι και δεν μπορώ να κουνηθώ... όλοι αυτή η κατάσταση με έχει κουράσει ... μετά από κάποια ώρα μπαίνει μέσα ένας τυπάς που κάτι μου θυμίζε και μας έλυσε

?: ελάτε γρήγορα πριν μας ανακάλυψη ο άλλος
Ντ: και γιατί να σε πιστέψουμε?
Αρ: αδερφέ γιατί να το κάν...
Ελ: Μάριε?
Μ: ναι εγώ είμαι
Ελ: γιατί θες να μας βγάλεις αφού είσαι με το μέρος του
Μ: κοιτάξτε τα είχε οργανώσει όλα σας παρακαλούσαμε επίτηδες κλέψαμε το εμπόριο, επίτηδες μας συνάντησες εκει την δεύτερη φορά και επίτηδες σου είπα ότι σου είπα εκείνο το βράδυ Ελ...θα σας άφηνε να φύγετε αν του δίνατε αυτό που θέλει
Αρ: και τι είναι αυτό που θέλει?
Μ: δεν ξέρω δεν μας έχει πει κάτι
Ντ: ωραία τότε πάμε να φύγουμε
είπε και πήγαν όλοι να βγούν από την πόρτα αλλά τους σταμάτησα
Αρ: όλα καλά μωρό μου?
Ελ: κάτι κακό θα γίνει το νοιώθω
Αρ: βλακείες.... έλα πάμε

Είπε πήρε το χέρι μου και βγήκαμε έξω ... φοβόμουν κάτι θα γινόταν το ήξερα το είχα εστεικτο... κράτησα πιο σφιχτά το χέρι του Άρη , με τράβηξε απαλά από το χέρι για να τρέξουμε ... εκεί που τρέχαμε άκουσα κάτι φωνές συγκεκριμένα μια φωνή και μάντεψτε πιάνου ... όσοι είπαν του Άλφα σας αγαπώ 😗

Α: ΣΤΑΜΑΤΉΣΤΕ ΖΩΑΑ
Μ: τρέξτε γρήγορα κρατάει όπλο
Ελ: παιδιά δεν μπορώ άλλο
Αρ: έλα μωρό μου τρέχα

Είπε και μου έπιασε το χέρι καλύτερα

Α: ΑΝ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΉΣΕΤΕ ΘΑ ΡΊΞΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΛΟΓΑΡΙΆΖΩ ΤΊΠΟΤΑ

Ντ: μην σταμάτησε βλέπω κάτι που μπορούμε να κρυφτούμε

Τρέξαμε μέχρι το μέρος που βρήκε ο Ντίνος και κρυφτηκαμε... προσπαθούσα να βρω  τις ανάσες μου όπως και οι υπόλοιποι

Αρ: είσαι καλά
Ελ: ναι
Αρ: το χέρι σου έχει πειστεί και έχει μαυρίσει
Ντ: λογικό είναι αφού το εσπ...

Τρέχω μπροστά στον Άρη για να μην τον πετύχει ο άλφα που τον συμαδεύε με το όπλο και είχε πατήσει την σκανδάλη  .... κατευθείαν νοιώθω έναν οξύ πόνο στην περιοχή της κοιλιάς μου ... Ο άλφα είχε εξαφανιστεί...ο Άρης με κοιτούσε στα μάτια όπως και έγω άλλωστε

Αρ: ΑΝ ΠΆΘΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΟ ΟΡΚΊΖΟΜΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΣΚΌΤΩΣΩ
Ντ: ΗΡΈΜΗΣΕ ΓΑΜΩ ΔΕΝ ΒΟΗΘΑΣ ΈΤΣΙ, μικρή κρατήσου εντάξει
Ελ:δε.. δεν με κρατα.. κρατάνε τα πόδια

Ο Άρης με πήρε αγκαλιά και μας τοποθέτησε στο έδαφος...το χέρι του και το χέρι μου κρατούσαν την πληγή που αιμορραγούσε... ένιωθα τα μάτια μου να κλείνουν , ξαφνικά νοιωθω κάτι υγρό να πέφτει στο πρόσωπο μου και να το σκουπίζει ο Άρης

Ελ: Άρη ? Κλαίς?
Αρ: τι σου φαίνεται τόσο περίεργο η γυναίκα που με έκανε να νοιώσω τον έρωτα να νοιώσω το συναίσθημα της αγάπης , ναα δώσω αγάπη ... είναι στα χέρια μου και αιμορραγεί και δεν μπορώ να κάνω κάτι εεε και βέβαια κλαίω
Ελ: είσαι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί

Του είπα και του χαμογέλασα όπως και αυτός...από την άλλη όμως ενοιωθα τα μάτια μου να κλείνουν προσπαθούσα με νύχια και με δόντια να τα κρατήσω ανοικτά, υπήρχε πολύ έντονα το συναίσθημα να κλείσω τα μάτια μου ... Σε κάποια φάση ακούμε τις σειρήνες από το ασθενοφόρο, γυρνάω κοίταω τον Άρη με βουρκομενα μάτια

Ελ: σε αγαπώ

Τα τελευταία πράγματα που θυμάμαι είναι να  κλείνω τα μάτια μου και να  φεύγουν όλα τα δάκρυα πού κρατούσα με μανία σαν καταρράχτες και τον Άρη να φωνάζει το όνομα μου και πως είναι ερωτευμένος μαζί μ

ΆρηςPov