Çağ&Tu

Episode 6

Çağandan; O gün her zamanki gibi alarmımın sesi ile saat 08.00 da uyandım, dün yorgun olduğum için genelde uyuduğum saatten daha önce uyumuştum ve şuan kalktığımda kendimi gayet form da hissediyordum. Dün son karşılaşmayı da kazanarak turnuva da okulumuzu temsil edecek takım biz olduk o yüzden çok mutluydum. O sırada annem geldi.

Rüya Hoca: Günaydın oğlum.

Çağan: Günaydın anne.

Rüya Hoca: Kahvaltın hazır, istediğin zaman yiyebilirsin. Bugün şampiyona özel bir kahvaltı hazırladım. 

Çağan: Yaa anne çok teşekkür ederim.

Rüya Hoca: Ne demek oğlum sana ve takımınıza güvenim tam turnuva da okulumuzu en iyi şekilde temsil edeceğinizden şüphem yok. 

Çağan: Merak etme anne güvenini boşa çıkarmayacağız.

Rüya Hoca: Ee peki turnuva ne zaman Savaş Hoca bana bir şey söylemedi tarih hakkında.

Çağan: Valla bize de söylemedi ama onlar haftaya gidiyormuş yurt dışı kampına herhalde birkaç gün sonra olur. Hem biraz da dinlenmiş oluruz 3 gün üst üste karşılaşmaya çıktık yani ben 2 maça çıktım ama yine de diğerleri 3 maç yaptı 3 günde.

Rüya Hoca: Aynen, sizin de dinlenmeniz lazım biraz.. Neyse oğlum hadi yavaştan çıkalım bak okula geç kalacağız.

Çağan: Aa evet kahvaltıya daldım saati unutmuşum, hemen çantamı alıp geliyorum.

Okula gelirler. Deniz, Tuana, Yağız ve Leya daha önce okula gelmişlerdir ve Çağanı bekliyorlardır.

Deniz: Şampiyon takımın bir numarası hoş geldin gardaşım. diyerek Çağana sarılır.

Rüya Hoca: (Gülerek) Şampiyon takımın en eğlencelisi nasılsın bakalım.

Hepsi birlikte gülmeye başlar. O sırada arka tarafta Kasırga takımı bunları izliyordur.

Defne: Tabi bizi yenip turnuvaya gidecek olan takım onlar oldu ya ne kadar sevinçliler baksanıza. Son karşılaşmayı kaybetmemeliydik.

Ülkü: Ay benimde dünden beri takipçi sayımda 28 kişilik bir düşüş var, daha fazla olmasın lütfen yoksa kalbim dayanmaz.

Esat: (Çok sinirli bir şekilde) Ülkü şuan bunun hiç sırası değil, bence sen sus.

Ülkü: Ne demek o öyle Esat bebeği şuan en önemli şey bu benim için.

Esat: Hayır! En önemli şey şuan Mavi Ay takımı turnuva da bizim okulu temsil edecek olan takım oluşu ve bizim bu durduramamamız, elimizden hiçbir şeyin gelmemesi.

Defne: Esat doğru söylüyor Ülkü. Dün sadece bir karşılaşma kaybetmedik, turnuvaya katılmayı da kaybettik ve bu X2 kat daha fazla sinir ve üzüntüye neden oluyor insanda.

Ülkü: Ohh ne iyi ya, siz ikiniz birlik oldunuz öyle mi, Defne bebeğim herkesin sinirlenmesine ve üzülmesine neden olan etkenler farklıdır bunu biliyorsun değil mi?

Defne: Tabi biliyorum.

Ülkü: E o zaman sizde benim üzülmeme neden olan etkene saygı gösterin, neyse ya hadi zil çalıyor gidelim sınıfa.