ကျောင်းဆင်းချိန်တောင် ရောက်လာပြီ....ဟူး...
နန်းတွင်းကို ခြေထောက်နဲ့ပြန်ရင်ကောင်းမလား..တခြားတော်ဝင်သားသမီးတွေက ကားနဲ့ပြန်နေကြတာပဲ...
ရုတ်တရက် ကျတော့ရှေ့ကို ကားတစင်းထိုးရပ်လာတယ်....
"ကေလး ကိုယ်လာကြိုတယ်"
"မင်းကြီး"
"တက်လေ"
"အော်...ဟုတ်"
.
.
.
.
ဘာလိုလိုနဲ့ နန်းတွင်းမှာ နေနေတာ တပတ်ဖြစ်ပြီ....
အဆောင်တွေကလည်း အကြီးကြီးပဲ...
ဒီတပတ္ကေတာ့ ကျောင်းပိတ်ရက်ပေါ့....
ကျတော် ကိုယ်လုပ်တော်တွေအနား ဖြတ်သွားလိုက်တော့ အသံတချို့ကြားတယ်...
"ဟိတ် နင်သိပြီးပြီလား ဒီနန်းတွင်းထဲကို ကောင်လေးတယောက်ရောက်လာတယ်ဆိုတာ"
"သိတာပေါ့ အရင်တုန်းက မင်းကြီးက အဲလိုမခေါ်လာတတ်ပါဘူး..."
"အေဟဲ့...မင်းကြီးက သူ့ကို မိဖုရားအဆောင်မှာနေခိုင်းတာလေ"
ဟင်...ငါနေတဲ့အဆောင်က မိဖုရားအဆောင်လား...
"အဲကောင်လေးက အရမ်းကံကောင်းတာပဲ မင်းကြီးလို သွေားအေးလွန်းတဲ့နှလုံးသားကို အရည်ပျော်နိုင်တာကို"
"ဒါပေါ့ သူက အရမ်းချောတာကိုး"
"ငါသူ့ကို ဧကရီဖြစ်စေချင်တာ...သူကအရမ်းကြင်နာတာ"
ဟင်...ဘာတွေလဲ...ငါက ဘာဖြစ်လို့
ကျတော်လည်း မင်းကြီးကိုတွေ့ဖို့ ထိုနေရာကနေ ပြေးထွက်လာလေသည်...
.........
Warning 18+.....
No child allow this part.....
Knock Knock
"ဘယ္သူလဲ"
"ကျတော်ထယ်ယောင်းပါ မင်းကြီး"
"အော်...ကေလး ဝင်လာခဲ့.."
ကျတော်လည်းဝင်လာခဲ့တယ်....ကျတော်ဘာပြောရမလဲ
"မင်းကြီး ဟိုလေ..ကျတော်နေတဲ့အဆောင်က ဘာအဆောင်လဲဗျ"
"အဲဒါက.."
"မိဖုရားအဆောင်မဟုတ်ဘူးလားဟင်"
"အော်...ကေလးက သိပြီးပြီပေါ့"
YOU ARE READING
ဆောင်းလေပြည်သည်ပျော်ရွင်မှုပေး၏
Боевикဘဝမှာကိုယ်တိုင်တောင်မတွေ့ဖူးတဲ့အလှလေးကိုတွေ့ဖူးခဲ့ပြီ Jeon Jungkook
