Boyfriend o Pera?

chapter 10 1.3 million

"oh baka di mo ko nakikilala? Ako si k-"

"oh baka di mo ko nakikilala? Ako si k-"

"oh baka di mo ko nakikilala? Ako si k-"

Bigla akong umupo sa kinahihigaan ko ng maalala ko yun panaginip lang ba? Kinukusot ko mata ko makati eh.

"oh gising kana pala." -nurse

"ha?" -ako

"dinala ka kase nung guy dito nahimatay ka sa sobrang sakit ng nararamdaman mo." -nurse. Sino kaya yun? So it means totoong nangyare yun? Omg. Tawagan ko nga si bes. Mag papasundo ako.

'Carol
Camile
Chan
Chlo-

*griiing! Griiing! Griiing!* -ringtone

"calling...
Ate Isabel..."

"hello?"

"yana! Nasaan ka?!"

"calm down ate. Nasa school po. Baket?

"may pera kaba? Kailangan na ng maopera si mama eh."

"ah opo ate meron nga ako. Papunta na ako."

"osige byeee."

--

"ms. Kailangan ko ng umalis."

"hindi ka pa malakas."

"kailangan nako ng mama ko! Ma oopera siya ngayun!"

"ah. Eh. Osige."

Papunta na ako sa bahay ngayon nag lakad ay hindi tumakbo pala lang ako malapit lang eh. Sa kwarto ko kase tinago yung cheke eh. Sumakit bigla tiyan, mukha at yung paa ko kung saan nila ako pinag bubugbog kanina.

*bedroom

Hinanap ko agad yung cheke. Kalkal dito kalkal doon. San ko nga ba kase nalagay?

*flashback...

"ate yana. Wake up we're here na sa house." -ang malarit kong kapatid si nicole. Tumayo nako at bumaba na sa sasakyan.

Binuksan ni kuya yung pinto at pumasok na kami.

"ate kuya una nako ha. Pagod na pagod na ako eh." -ako

"osige." -kuya

"sleep well." -ate

"good night ate!" -nicole

Ar yun umakyat na ako habang sila kumaen ulit. Takaw nila -_-

Kinapa ko bulsa ko andito kase yung cheke eh. At ayun nandito nga ilalagay ko nalang to sa ilalim ng mga damit ko. At humiga na.

*end of flash back...

Ayuuun! Kinalkal ko mga damit ko at boom ayun nga nandun.

*hospital

As usual nasa 123 room siya dun lagi room niya eh.

Nadatnan ko si dok saka si ate na nag uusap. Habang si ate umiiyak nanaman. Lumapit ako at

"1.3 milyon iha."

"ha? Ang mahal naman san kame kukuha nun? *sniff*"

"wala ba kayo mauutangan?"

"as if naman *sniff* pauutangin nila kame ng ganun kalake *sniff* lalo na mahina lang sweldo ng papa namin *sniff*"

"wala tayong magagawa kung wala talaga. Incase na meron na kayo magbayad nalang kayo sa cashier at uumpisahin ko na ang opera. Maiwan na kita iha marami pa akong aasikasuhin." kaalis nung doctor linapitan ko si ate niyakap.

"ate stop. Diba nag advance ako kay sir gelo. Eto na oh may pambayad na."

"ha? 1.3 milyon? As if naman bibigyan ka niya ng ganun halaga." sabay halis sa pag yakap.

"ate. Huwag mo ng problemahin yun. Ang mahalaga meron na tayo."

"ikaw! Magtapat ka nga saakin ano talaga trabaho mo?!"

"ah. Eh. Kase ganito yu-"

"ate! Yana! Si mama!" pumasok si ate sa loob at ako tumakbo sa cashier para mag bayad. Malapit na mama konting tiis nalang maalis na paghihirap mo. Habang tumatakbo ako pinupunas ko luha ko. At ayun nakarating din

"miss *hingal* yung room 123 *hingal* magbabayad na sa opera *hingal*"

"ah kay doc. Valeria po?

"oo. *hingal*"

"1.3 million po."

"eto *hingal*" sabay bigay sa cheke.

"eto po yung resibo. Sandali po ah tatawagin ko lang po si doc." tumango lang ako sakanya.

"hello doc... Si maam Lyra po nag bayad na... Opo... Ah sige po..."

"ahm ms. Susunduin nalang daw mama mo sa room niya."

"ok."

"yung sukli ko?"

"pagkatapos po maopera ng mama mo dun niyo nalang po balikan."

Ngayon naman papunta na ko kina ate nag lakad nalang ako. Napagod ako eh.

Pumunta ako sa room ni mama parang walang tao. Baka nasa E.R sila.

Habang naglalakad ako sa E.R may bag text. Unknown eh.

"wala bang thank you? ;)" si kabute ay I mean Ace siguro siya yung secret hero ko -_- favorite line niya yan diba?

"yana!" -sigaw ni kuya.

"san mo nakuha ang pera'ng yun?" hala eto nanaman po tayo T.T pag si kuya nag tanong/nagsalita mas gugustuhin ko ng magbigti. Eh pano ang tapang eh. Yung as in wala kang kaya.

"ahmmm eh.. trabaho."

"anong klase trabaho mo ha?. As if naman sw-sweldo ka ng ganun kalaki."

"keith, ako nalang. Okey? Leave us alone nalang umuwi muna kayo ni nicole." -si ate.

Pinagmasdan namin sila habang naglalakad. At nung malayo na sila umupo kame ni ate nag umpisa ng nag magtanong si ate.

"at ngayon. Sabihin mo na saken ang totoo."

"ano talaga trabaho mo?"

"yana. Di ka naman mamatay kung sasabihin mo eh." nagumpisa na akong umiyak. Ayoko ayoko pang sabihin T.T

"yana. Mag kakampi tayo. Magkakampi tayo salahat kaya maasahan mo ko na di ko to ipagsasabi kahit nino man."

Ano na sasabihin ko? T.T sasabihin ko ba ang totoo na nakikipag *** ako kay sir. O mag sisinungaling nalang ba ako na nag momodel lang ako? T.T

**********

An: tulungan niyo naman si yana oh. Haha. Oh ano mahaba na? Masaya na? Hahaha. Eh yung secret hero ni yana. Sino yun? :D votes and comment please :)