Hanahaki Disease

Açıklama / Giriş

Bu kurgusal hastalık hakkında genel bilgi vermek gerekirse, şahıs platonik aşık olduğu kişiden karşılık göremezse ciğerlerini çiçekler kaplar. Çiçeklerin taç yapraklarını kusar veya öksürür. Tedavi edilmezse, çiçekler nefes almasını engelleyecek kadar büyür. Bitkiler ameliyatla alınmadığı ya da aşka karşılık verilmediği sürece kurtulmanın yolu yoktur. 2 haftadan 3 aya kadar, nadir durumlarda ise 18 aya kadar yaşayan platonik aşıklar sonrasında ölür. Çiçekler çiftin en sevdiği çiçek ve renk olabilir. Ameliyatla müdahale, hastanın bir daha aşık olmasını engeller ve hatta aşık olduğu kişiyle olan anılarını silebilir.
Kurgumun içinde, hastalıkla alakalı bazı detayları değiştirdim ve olmayan şeyler ekledim. Bu bitmiş bir şekilde yayınlayacağım ilk kitabım ve açıkçası çok heyecanlıyım. Her türlü eleştiriye açığım, sadece lütfen yapıcı eleştiriler olsun. Çok daha iyi kitaplar olduğunun ve benim epey acemi olduğumun farkındayım ama elimden geldiğince güzel yazmaya çalıştım. Anlatımımda şimdiki zaman ve birinci kişinin ağzından anlatım kullandım. Umarım beğenirsiniz... Hepiniz hoş geldiniz, keyif almaya bakın.

TW: İntihar düşünceleri

***

Hanahaki efsanesini bilir misiniz? Hani şu aşık olanı yavaş yavaş çiçekler ve şairane bir kan gölüyle öldüren mucize hastalığın efsanesi... Akciğerlerden başlayıp iç organlarınıza çiçekler yayılması ve kanla karışık kustuğunuz çiçeklerin yavaşça nefes borunuzu, kalbinizi, beyninizi tıkayarak sizi öldürmesi, ne kadar güzel, değil mi? Ölümden kurtulmanın iki yolu var, ameliyat; aşkınızı ve o kişiye ait her şeyi kaybedersiniz, bir daha romantik olarak hiçbir şey hissedemezsiniz. Diğeri ise duygularınızın karşılık bulması, eh, güzel bir hayal, ama imkânsız. Özellikle sevdiğinizin deli gibi aşık olduğu bir sevgilisi varsa... Baştan kaybettim değil mi? Bunun başıma geleceğine asla inanmazdım... Cidden, bu kadar aptal olduğuma inanamıyorum. Beni seven pek çok insan var ve buna rağmen o mu? Tanrım... Ne aptallık ama?! Bunun başıma geldiğine inanamıyorum... İnanmak istemiyorum...