Mask

Kaza

Bu yolun çabuk bitmesi için içimden dua ediyordum. "kaç dakika kaldı jungkook?" dedim ürkekçe. "5 dakikaya oradayız. Korktun sanırım" alaycı bir şekilde benim korkmuş olmamla dalga geçti. "ha-ha-ha çok komik" kıkırdayarak güldükten sonra arkama geri yaslandım. Arabanın fenerleri yanıp sönmeye başlamıştı. "hah çok güzel. Zaten ormanın ortasındayız, tek ışık kaynağımızda gitti" normalde bu kadar ürkek bir kız değildim ama bu sefer biraz abartmış gibiydim. "sakin ol iki dakikalık yol şunun şurasında" neden Jungkook'u dinleyip orman yolundan gitmeyi kabul ettimki. Jungkook'un telefonu çalmaya başladı, tam telefonunu eline alıyorduki bir anlık dalgınlıkla birşeye çarptı. "Jungkook! Neye çarptık?" İkimizde arabanın kapısını hızla açtık ve arabanın önüne koştuk. "bu bir kadın!" bir insana çarpmıştık. Bu yaşımda katil oldum resmen. Napıcaktık şimdi? Ölmüşmüdür acaba? "Lisa kadının nabzı atmıyor" sanki benim nabzım atmıyormuş gibi nefesim kesildi. "Ambulansı aramalıyız Jungkook!" belki yaşıyordur, belki katil olmamışızdır. "Ne ambulansı iyimisin? Ne dicez adamlara, kusura bakmayan kadına çarpıp öldürdük şimdi hapse götürebilirsiniz" oda haklıydı. İkimizde hapse girerdik. Ayrıca yanlışıkla çarptığımızada inanmazlardı. Sonuçta gece gece ormanda bizim yaşımızdakilerin ne işi vardı? "Lisa kadının ellerinden tut çabuk" kadını öldürüp birde hiçbişey olmamış gibi kaçıcakmıydık? "Saçmalama Jungkook" birde kadının ayağından tutmuş kaçmayı bekliyor. "bu yaşta hapse girmek istiyorsan sen bilirsin tabi" hapsemi? Bu yaşımdamı? Hayatta olmaz. Daha büyük planlarım vardı benim. Kadının ellerinden hızlıca tuttum ve Jungkook ile ağaçların kenarına doğru kadını taşımaya başladık. "tamam bu kadar uzaklık yeter. Çantanda bir bez falan varmı Lisa?" parmak izlerimiz silinmezse kesin hapsi boylarız. "çantam arabada. Alıp geliyorum." Hızlıca çantamdan gözlüğümü silmek için yanıma aldığım bez parçasını alıp Jungkook'a verdim. Hem ayaklarını hem ellerini iyice sildikten sonra bezi cebine attı.
"Hadi gidelim"