Önümdeki Nevra' yi takip ederken, bunun yanlış olduğunu biliyordum. Abisi okul çıkışı işe gittiği için okuldan tek başına dönüyordu. Evi de ıssız sokakta olduğu için yalnız bırakmıyor evine kafar takip ediyordum..
Evin olduğu sokağa girdiğimizde, Nevra ' nın önünden tek bacağı olmayan bir adam geçti. Nevra yumruklarını sıkmıştı. Hasta, yaşlı, bir uvsuzu eksik ya da sokakta bir çocuk görünce dayanamazdı. Onlara sahip çıkmak isterdi. Adam arkasını dönüp giderken Nevra onun arkasından baktı. Sevdiğimin gözleri dolmuştu.
Masum olan herkesi korumak isterdi, zaten ilk merhametine hayran kalmıştım. Kendine yapılan herşeye sessiz kalırdı lakin masum birine yapılan yanlışta asla susmazdı. Elinden geldiğince korur kollar, onlara yardım ederdi.
Nevra sonunda eve girdiğinde derin bir nefes alarak arka sokaktaki evime ilerlemeye başladım.