Yağmur damlaları ağır ağır beton zemine düşüyor, insanlar bir koşuşturmaca içinde ilerliyordu . Yağmur ağır halini bırakıp, öfkeli bir çocuk gibi yağmaya başlamıştı . Bu benzetme bana özgü bir şeydi. Islanan sokak köpekleri resmen inliyorlardı. Yanında şemsiye getirmemistim. Uzun saçlarım yağmur sayesinde sırılsıklam olmuş. Kirpikleri yağmur damlalarına bogulmustu.
Eve geri dönmek için taksi tutması gerekiyordu. Ama yolda hiç taksi yoktu. En yakın taksi için en fazla 5 sokak gitmeliydi. Onun yerine yürümeyi tercih etti. Evine doğru yolu bulup sokaktan ilerlemeye başladı. 30 dakika olmadan evinde olacaktı. Kapıya geldi ve anahtarı çevirdi. Iceri girdiğinde direk odasına gitti. Ve kapıyı kapattı. Bütün kıyafetlerini değiştirdikten sonra,salona şöminenin yanına oturdu. Gidip kendine sıcak çikolata hazırlarken, bugün yaşadıklarını bir gözden geçirdi. Herşey muhteşem idi. Yağmurun insanları nasıl etkilediğini, sokak köpeklerin nasıl havlayip, inledigini düşündü durmadan. Bu hoşuna gidiyordu. Sıcak çikolatasini aldı . Şöminenin yanındaki masaya koydu. Kitaplığa doğru yürüyerek, Victor Hugo -Sefiller kitabını alarak koltuğa oturdu. Biraz okuduktan sonra dikkatini bir şey çekti. Ne kadarda yanlızdi.
○○○○●●○○○○○○○●●●●○○○○○○○○○○●●●●●○○○○○○○●●●●●●●●○○○
Yeni kitap
