Գուկյուն

Սև և սև

Այդ գիշերը՝ երկու օր անց, Հոսոկը դեռ պահում է իր հիշողության ամենաթաքուն անկյունում։ Նա չի տեսնում Թեհյոնին: Դա սպասելի էր ՝ հաշվի առնելով օմեգայի վերքերը և վերականգնման համար անհրաժեշտ ժամանակը: Այս օրերի ընթացքում Հոսոկի ննջասենյակը երեք անգամ օդափոխվել և մաքրվել էր, բայց մինչ այժմ, մտնելով այնտեղ, նա զգում է նրա բույրրը և չի կանչում այլ օմեգաների ՝ չցանկանալով խամրեցնել այն: Երրորդ օրը Չոնգուկը հանձնարարում է Նամջունին և Հոսոկին, այցելել իրենց տարածքներըը, և նա ինքը գնում է կայսրության խոշոր քաղաքներից մեկը, որտեղից նրան հայտնում են դժգոհության լուրեր: Իբլիսում գլխավորը մնում է ալֆաի օգնականը և հետիոտնի հրամանատարը ՝ Վինխը: Տերերի Եդեմը լքելուն պես , պալատը վերածվում է Սատանայի սիրած օմեգա ՝ Ռինի անձնական թագավորության:
Ռինը տասնինը տարեկան է, և նա հասավ Չոնգուկին հյուսիսային երկրներ կատարած ճանապարհորդության ընթացքում: Օմեգան վաղ հասկացավ, որ ինքը անսովոր գեղեցիկ է և սովորեց հմտորեն օգտագործել իր գեղեցկությունը: Ռինն ունի մետաքսի նման մաշկ, շիկահեր մազեր, դեմքի գեղեցիկ դիմագծեր և ամենակարևորը ՝ մեծ, երկնքի գույնի աչքեր, որոնք ուղիղ հոգու մեջ են նայում: Երբ օմեգայի հոր բերդը ընկավ, նա դուրս եկավ մարտիկի մոտ ՝ հագնված իր լավագույն հանդերձանքը, և Սատանայի հետ գիշերելուց հետո ոչ միայն ներում ստացավ ՝ (Չոնգուկ նրա ընտանիքին, ինչպես գրավված քաղաքների բոլոր ղեկավարներին, նա մահապատժի ենթարկեց) - բայց նաև դարձավ նրա սիրելին ... Ռինը միշտ գիտի, թե ինչ է ուզում, նույնիսկ եթե ժամանակն ու հանգամանքները պարբերաբար խանգարում են, երբեմն նույնիսկ չեղարկում իր ծրագրերը, բայց նա հանդես է գալիս նորերով և երբեք չի հանձնվում: Այժմ Ռինը ցանկանում է առաջինը ծնել Չոնգկուկի ժառանգին: Առաջին երեխան կդառնա ալֆաի գահի գլխավոր հավակնորդը, կապահովի Ռինին հարմարավետ և անվտանգ գոյություն և, վերջապես, դուրս կբերի նրան հարեմից ՝ վերածելով Սատանայի պաշտոնական զույգի: Միայն Չոնգկուկը չի շտապում երեխա ունենալ, ավելին ՝ Ռինը չի կարող ռիսկի դիմել և առանց նրա թույլտվության հղիանալ, քանի որ ալֆան կարող է չընդունել երեխային, և օմեգան կարող է պատժվել ազատության համար: Ռին այս մասին շատ չի անհանգստանում, նախընտրում է իր էներգիան ծախսել հատուկ գործողությունների վրա: Երկար գիշերները, երբ նրանք պառկում են անկողնում, հաճույքից ուժասպառ, դանդաղ քայլերով, Չոնգուկին համոզում է որպեսզի ժառանգ ունենա:
Ռինը մրցակից չունի, վերջին մեկ տարվա ընթացքում միայն երկուսն են, բացի նրանից, մի քանի գիշեր այցելել տիրոջ ննջասենյակ: Ալֆան այլևս ոչ մեկին մի քանի անգամից ավել չի կանչում: Երկու տարի առաջ հարեմի վաճառված Ջիունը ՝ պաշտելի տղան, որը տասից ավելի անգամ եղել էր Չոնգուկի անկողնում, թունավորվեց Ռինի ձեռքերով: Այն ժամանակ Չոնգուկը շատ չէր վշտացել, բայց հրամայեց մահապատժի ենթարկել խոհարարին: Սուբինը ՝ Ռինի հավատարիմ շունը*, և միակը ում Ռինը պատրաստ է համբերել իր ալֆայի անկողնում: Ջիունի մահից հետո օմեգաները վախից առանձնապես չեն ձգտում տիրոջ մահճակալին: Ռինն ապրում է երջանիկ և չի անհանգստանում ոչնչի համար: Չէր անհանգստանում: Ռինին դուր չի գալիս այն օմեգան, որին Չոնգուկը բերել էր Միրասից: Նա արդեն զգացողություն ունի հավանական մրցակիցների հանդեպ, և անկախ նրանից, որքան ինքն իրեն համոզում է, որ փոքր տղան իր համար սպառնալիք չէ, ներսում անհանգստության զգացումը չի լռում: Հիմա, Ռիալի մահից հետո, Ռինն ընդհանրապես չի կարող քնել: Օմեգան մի քանի անգամ հարցաքննել է այն ծառայողներին, ովքեր տղային Միրասից ուղեկցում էին տիրոջ սենյակը, և չնայած նա իսկապես չէր հասկանում, թե ինչու է Ռիալը մահացել, բայց կասկածում է որ նա է պատճառը:
Յունգիի համար ծառայողի կարգավիճակում առաջին շաբաթը դժոխային է: Պարզվում է, որ Բաոն հիսուն տարեկան, զայրացած ալֆա է, որը ծառաներին մարդ չի համարում, և նրա սիրած զբաղմունքը ծաղրելն է: Բաոնին են ենթարկվում պալատի ողջ անձնակազմը ՝ խոհարարներից մինչև այգեպաններ: Եթե ​​հանգուցյալ Ռիալն իրեն անվանում էր հարեմի աստված, ապա Բաոն պարզվեց, որ ծառաների սատանան է: Նա ոչ միայն ծառաներին է պատժում խախտումների համար, այլ կարծես դա անում է իր իսկ հաճույքի համար: Ալֆայի համար պատիժը մի ամբողջ ծես է: Բաոն նախօրոք պահանջում է աթոռը տանել հետևի բակը, վերցնում է մի կումսի աման և հաճույքով նայում, թե ինչպես է հաջորդ դժբախտ մարդը ծանր հարվածներ ստանում փայտերով, ընդ որում ՝ միշտ չէ, որ արժանի: Յոունգիի Չոնգուկին ատելու պատճառներին ավելացվել է ևս մեկը միջին դասի կառավարողնեի ամենազորությունը, ում այդ ուժը տվել է Ալֆան: Բաոյի հետ կարճ երկխոսությունը, որը վերջինիս փոխարեն մենախոսությունն էր, Յունգին ունեցավ առավոտյան իր առաջին աշխատանքարին օրում, ծառաների մասնաբաժնում: Տղամարդը երկար նայեց տղային ՝ արհամարհանքով, իսկ հետո, քորելով ճարպոտ կզակը, ասաց.
- Եթե չես աշխատում, չես ուտում: Եթե ​​վատ ես աշխատում, չես ուտում: Հրամաններին չհետեւելը պատիժ է: Անհնազանդությունը ՝ պատիժ է: Եթե ​​շարունակես ինձ այդպես նայել, պատիժ է:
Առաջին օրը Յունգիին ուղարկեցին ախոռի բակը ՝ օգնելու չորս այլ ծառաների մաքրելու այն: Պալատի հետնամասում, ախոռից բացի, կան տնակններ, որտեղ ապրում են ծառաները, սպանդանոց և ամառային խոհանոց: Տերերը բակի այս հատված չեն գալիս: