BAŞ BELASI

19.Bölüm

30 vote 45 yorum 🎈

Mert gelince uyuma numarası yapmaya başladım, bu sırada telefonda söylediklerini düşüneyim bari.. ben neyin bedelini ödüyodum da bitmek bilmiyor acaba. Ne zaman sorsam kavga çıkartıp beni sinirlendirip odama yolluyor.

"Uyumadığın çok belli."

"Nası ya?"

"Aptal."

Ay ben niye cevap veripte uyumadığımı ortaya çıkardım salak kafam.

"Uyumuyordum ki gözümü dinlendiriyordum ben."

"Öyledir neyse, sabah çıkarız burdan."

"Ben uyandım uykum yok sabaha kadar ne yapıcaz?"

"Hemen gidelim o zaman."

"Evet olur."

Kıyafetlerimi giymem için çıkmasını bekledim ama bi insan bu kadar öküz olunca anlamaz.

"Çıksana üstümü giyeyim."

Sadece ters ters bakıp çıktı.  Sabır Allah'ım sabit deliler benden uzak duramaz mı ya. Üstümü giyip odadan çıktım, Mert kapının önündeydi zaten.
Öyle yürürken kimsenin benim ölü olup aslında yaşadığımı nasıl farketmediklerini düşündüm.

Yazk be bana yazık. Hastaneden çıkıp arabaya  doğru yürüdük. Mert sakin sakin arabayı sürüyordu bende enayi gibi yandan yüzünü izliyodum. Allahim çok yakışıklı ama mal bu adam. Insan kaçırıp aşık eder bu salak  işkence ediyor. Sen akıl fikir ver yarabbim.

Mert yavaşça bana baktı ve araba birden hızlandı    koltuğa yapışıp çığlık attım.

"Yavaşla manyak mısın?"

"Kapat o çeneni."

"Dur atlarım yoksa."

"Sus dedim sen kimsin de bileklerini kesiyosun lan?"

"Sen kimsin de bana olmayacak işkenceleri yapıyosun?"

"Daha da gaza basmıştı. "

"Ne istiyosun benden? Yoruldum yeter artık. "

Bi anda frene basıp "SUS!"  diye bağırdı.

Kafamı çarptığım için daha çok ağlarken Mert arabadan inmişti.  Kapımı acarak benide çıkarttı.

Etrafa göz gezdirdiğimde sahil kenarındaydık. Mert limana doğru yürüyünce bende pesinden gittim.  Oturup ayaklarımı suya soktum. 

"Kalk şurdan hasta olup kalıcaksın başıma."

"Merak etme senin yardımına muhtaç değilim. "

"Belli oluyor. "

"Evet öyle senden yardım alacağıma şu denzide boğlsam daha iyi."

"Öyle mi?"

"Evet öyle."

"Boğul o zaman." diyip beni itmesiyle kendimi suda buldum.

İlk baş çırpınıp dursamda sonra ölmek daha cazip diye düşündüm, çırpınmayı bırakıp kendimi saldım. Bilincim kapanmak üzereyken Mert tutup çekti. 

Öksürüp yuttuğum suları çıkarttım.

"Kızım deli misin sen?"

"Ordan bakınca akıllıya mı benziyorum?"

"Doğru alakan yok."

Sessiz kalarak oturdum.  Üşüme gelmişti e tabi buz gibi suya atılırsam böyle olur.  Titremelerimi yok sayarak Mert'e döndüm.

"Gerçekten amacın ne?"

"Amacım yok."

"O zaman beni neden kaçırdın, neden ölü olarak gösterdin aileme?"

"Senin ailen  ve arkadaşların yok."

"Nasıl yani?"

"Kahrolası çeneni kapatman için her şeyi anlatıyorum iyi dinle."

Dediklerini başımı sallayarak onayladm.

"Öldü sandığın annen yani Şermin aslında yaşıyor."

Sizce nasıl ilerliyor?

Mert 2. Erkek olsun mu?