Molly ve Arthur, Fred'i kaybetmenin acısını çok fazla yaşıyorlardı. Ağlıyorlar, onu anıyorlar ve geri kalan çocukları ile gelinleri Fleur'u korumaları gerektiği hakkında sık sık konuşuyorlardı.
Bill ve Fleur, evliliklerinin ilk yılının bir sürü trajedi ile gölgelendiği gerçeğiyle başa çıkmaya uğraşıyorlardı.
Charlie gitti. Çünkü kendini suçluyordu. O hiçbir zaman orada olmamıştı. Belki orada olsaydı, bazı şeyler değişebilirdi.
Percy; ailesinden ayrıldığı, onlardan uzak durduğu ve Fred'in dikkatini tam olarak yanlış zamanda oyaladığı için duyduğu suçluluğun ağırlığıyla iki büklüm oluyor.
Ginny evin neşe kaynağının yok olduğunu hissediyordu. Bir elmanın yarısı gittiğinde, kalan yarısı çürür. İkizleri de buna benzetiyordu.
George herkes tarafından oraya buraya sürüklendi. Diğerleri daha çabuk iyiye gidip açılmışlardı. Ama George iyiye gitmeyi ve açılmayı reddediyordu. Eğer konuşursa, sadece Fred ile ilgili konuşuyordu. Onunla ilgili anılarını ve ortak hayallerini düşünüyordu hep. Fred'i kayıp kulağına benzetiyor. George, Fred'i özlüyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Headcanons | harry potter
FanfictionHeadcanon: Kurgusal bir seriye dair izleyiciler/okuyucular tarafından genel olarak doğruluğu kabul edilmiş ancak serinin yaratıcısı tarafından doğruluğu onaylanmamış olan fikir.
