Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
༅
"Bayan Hardy, o kadar fatura ve masrafla başa çıkabilecek misiniz?" karşımdaki iki adam gerilmeme sebep olmuştu.
Ne diyeceğimi bilemezken onlar üst katın merdiveninden yanıma indiler, tahminimce müdürün odasından geliyorlardı ve öğrencilerin arasından geçmek istememişlerdi.
"Bence her şeyden önce şunu sormalıyım, bizi mi dinlediniz?"
İkisi de kısaca güldü, ki bu kesinlikle uzun sürmedi, yüzleri yine sert bir ifadeye büründükten sonra iyice yakınıma geldiler, bundan şikayetçi olduğum pek söylenemezdi.
"Eğer bir ihtiyacın olursa, Berry, bize ulaşmaktan çekinme."
Hank Palmer'ın benim için kullandığı isimle şaşırmadan edemedim, onun gözleri üzerimi bugün kaçıncı olduğunu bilmediğim bir kez daha taradığında, bu kez dudaklarını ıslattığını gördüm.
"Tercihim Kimberly ya da Bayan Hardy."
"Tabii ki tercihin o yönde, Berry." bu kez Andy Barber elini ceketinin cebine atarken bana öyle seslendi, sonrasında bir kart çıkardığını gördüm. Takım elbisesini buraya geldiğinden beri bozmamış gibiydi.
Kartını uzatmadan önce benimle tam olarak yüz yüze geldi, gözlerimin önüne düşen saç tutamını sağ kulağımın arkasına ittikten sonra parmaklarıma dokunan küçük kartı hissettim.
"Ne zaman istersen, saat kaç olursa olsun aramanı istiyorum."
Kartı dikkatli ve nazikçe kavradıktan sonra başımı sallayarak onu onayladım, yüzündeki sert ifadeyi bozmadan benden uzaklaşıp merdivenden inmeye başladı.
"Benimki de burada."
Başımı bu kez Hank Palmer'a çevirdim, o, ceketini çıkarıp bir koluna asmıştı. Kravatı gevşemiş, beyaz gömleğinin kolları yukarı kıvrılmıştı.
Onun temas kurmayacağını düşünürken yavaşça elini sol yanağıma çıkardı ve yüzümden daha büyük eliyle başımı kavradı, bu kez dayanamayıp istemsizce kesik bir nefes aldım.
"Demek ki birileri tepki verebiliyormuş," yüzüme doğru eğildi. "Belki doğru kişileri ya da temasları bekliyordu, bunu sonradan ayrıntılı bir şekilde öğrenmeyi umuyorum."
Birden teması kesti, hangi arada aldığımı ya da onun hangi ara bana verdiğini bilmediğim kart ile beni baş başa bırakarak hızlıca oradan uzaklaştı.
Tabii ben bunları size şimdi anlatıyorum ama bunların üzerinden iki gün geçti ve biz şu an üçüncü günde, yani cumartesideydik. Joan'ın Martin'in yanına resmi olarak taşınmasını kutluyorduk.
Beni yargılamayın, biliyorum daha yirmi bir değilim ama birçok genç zaten yirmi bir olmadan bir bara ya da eğlence mekanına gelmiyor mu?.. Belki hukuk öğrencisi birçok genç gelmiyordur.
