•5• bilinmezlikten gerçekler

1K 82 50
                                    

"Sana yüzüncü kez söylüyorum Darc sadece bir rüya."

"Bende sana yüzüncü kez söylüyorum Draco acıyı hissettim, rüyada acı hissetmezsin."

Merdivenlerden kahvaltıya inerken Draco ile sabah ki kabusum hakkında konuşuyorduk.
"Bak Darc merak ettiğini biliyorum ancak babam ki o da senin vaftiz baban oluyor, defalarca kahinleri çağırdı ama görüş yeteneğin yok. Bu tuhaf rüyaların da başka açıklaması olamaz? Sende biliyorsun bunu..."

"Off"
Haklıydı... Lucius bir kaç defa kahin çağırmış ancak çabaları boşa gitmişti.
Kahvaltı masasına indiğimizde Narcissa'ya gülümsedim ve yerime oturdum.

Kendi bildim bileli Malfoy'lar ile yaşıyordum. Ailem ki bunlar Arthur ve Alice Elata olur, yıllar önce lord Voldemortun bir görevini yaparken kendi aptal hataları yüzünden aptal bir biçimde büyünün ters tepmesi sonucunda ölmüşlerdi.

Eh bana da vaftiz babam Lucius sahip çıkmıştı, aile dostu olduğumuz için pekte sorun çıkmamıştı.

Draco ile cidden kardeş gibiydik, aramızda bir kaç ay olmasına rağmen kardeşi gibi beni seviyordu.

Lucy ise... Draco beni ne kadar seviyorsa o, o kadar nefret ediyordu.

Bizden altı yaş küçüktü ve normal olarak dışlandığını düşünüp beni abisiyle arasını açmakla suçluyordu. Birinci sınıfa yeni başlayacak olmasına rağmen her şeyi biliyormuş gibi davranıyordu.

Aptal velet.

Derin bir soluk aldım ve Lucius'a baş selamı verdim. Son senemizdi ve karanlık tarafın kazanması sonucu itibarları artmıştı.

Okulda herkes Draco'ya hürmet gösteriyor saygı duyuyordu.
Bense içine kapanık taraftım kimse ile konuşmaz bir tek Draco ile iletişim kurardım, arkadaşlarının da beni sevmemesi cabası...

En büyük hobimse kesinlikle dersler konusunda Draco ile dalga geçmekti tüm derslerim olağanüstüydü ve onun iki tane beklenenin üstündesi vardı.

Geçen sene onunla SBD'lerde onunla çok dalga geçmiştim bütün yaz çenemden kurtulamamıştı.

Şimdiyse Maalesef son senemizdi... Hogwarts'a veda etmek üzücü olsada mezun olacağım için mutluydum da.
Öteyandan FYBS'ler için endişe vardı içimde.

Düşük almam mümkün değildi çünkü Malfoy kütüphanesine gizlice inip tüm yasaklı büyüleri -bazıları hogwarts kitaplığında bile yoktu- ezberlemiştim.
Kısaca her soylu aile gibi üstün meziyetlete sahiptim...

Bu kimseyi şaşırtmıyor aksine çok normal bir şeymiş gibi bahsediliyordu. Bu durum Bazen sinir bozucu olsada alışmıştım, alışmamak ne haddimeydi...

"Bu hafta okul açılıyor, eşyalarınız hazır zaten, ha bir de bugün toplantı olacak lord ikinizinde katılmanızı istedi."

"Ama Lucius çocuklar daha önce hiç katılmadılar."

"Lord böyle söyledi Narcissa nasıl itiraz edebilirim?"
Draco ile iki saniye bakıştık sonra önümüze döndük.

Acaba ölümyiyen işaretini mi alacaktık?

Yaşımız tutuyordu evet ama yinede haber verebilirdi.
"Yine akşam yemeğine kalacaklar mı oğlu ile? Umarım kalmazlar ikiside çok sıkıcı-"

"Darchelle." Uyarıcı ses tonu ile Lucius konuşunca yine patavatsızlık ettiğimi anladım ama ne var yani içimdeki şeyleri içimde asla tutamıyordum, gereğinden fazla açık sözlüydüm.

"Ve evet kalacaklar Darchelle"
Lucius yine sert konuşunca önüme dündüm ve Kafamda ki düşünceleri dağıttım sonra da tabağıma geri döndüm zaten.

Rule Over - T.M.RHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin