Rosemary i Sidney Prescott są znane jedynie przez morderstwo swojej matki.
Prawie rok później ich koledzy z klasy są mordowani jeden po drugim. Wszystko wydaje się niezwykle podejrzane.
Kto zostanie kolejną ofiarą, a kto przeżyje powtórkę koszmaru...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Rosemary ,zawsze zastanawiała się dlaczego Tatum, posiadała w swoim pokoju dwa łóżka, kiedy jedyne rodzeństwo jakie miała był jej starszy brat Dwight.
Jednak teraz , dziękowała za to, wiedząc ,że nie będzie musiała spać na podłodze czy niewygodnej kanapie ,a na łóżku ze swoją siostrą.
-Boże , to było piękne!-oznajmiła nagle podekscytowana blondynka- Wyślę Ci egzemplarz , bam i suka leży. Wyślę Ci egzemplarz , bam, Rose super suka!-powtarzała Tate , uderzając pluszowego królika.
Brunetka zachichotała lekko.
Kiedy ruszyła ręką aby się podeprzeć , syknęła cicho. Patrząc na swoją dłoń , na której formowały się małe fioletowe ślady po uderzeniu, przeklęła się w myślach za swoją porywczość.
Nagle przez drzwi wszedł Dewey, trzymający woreczek z lodem. Zupełnie jakby mężczyzna słyszał jej myśli.
Rzucił w jej stronę niewielki pakunek, uśmiechając się delikatnie.
-Pomyślałem ,że przyda Ci się trochę lodu na ten prawy sierpowy- oznajmił jej mężczyzna.
-Będę w pokoju obok, spróbujcie się przespać- odparł Dwight.
-Ta ,ta- mruknęła mu Tatum, wracając do gadania- Myślicie ,że Billy naprawdę to zrobił?- zapytała nagle.
-Był tam- powiedziała łamliwym głosem Sid.
-Musiał mieć jakąś wadę , był zbyt doskonały- stwierdziła Tate.
Kiedy Rose ,miała ponownie tego dnia bronić bruneta , przez drzwi weszła mama blondynki.
-Telefon kochanie- oznajmiła im kobieta.
-Kto to?-zapytała ciekawsko blondynka.
-Ktoś do dziewczyn- odpowiedziała im mama nastolatki.
-Ojciec?-dopytywała z nadzieją młodsza Prescott.
-Nie sądzę- przyznała im starsza kobieta.
-Niech się nagra- stwierdziła obojętnie Tate.
-Nie , nie trzeba , odbiorę- powiedziała Rosemary , wstając z łóżka.
Dwie nastolatki odprowadziły ją wzrokiem. Brunetka nie śpiesząc się , zeszła ze schodów , idąc w kierunku telefonu. Gdy była u celu, zawahała się przez chwilę, po czym podniosła słuchawkę.
-Słucham-powiedziała szybko.
-Witaj Rosie-przywitał się zniekształcony głos.
-Czego znowu chcesz?!- zapytała głośniej niż zamierzała.
