[fallen angel from heaven|bokuaka]

1.bölüm

Ölmedim -_- burdayım ✊✊ ve bölümü seversiniz umarım oy ve yorum atmayı unutmayınn <3
_______________________________________

"She's a killer queen~"

akaashi keiji şarkı eşliğinde sanat eserini hazırlamaya çalışıyordu ama pek mümkün görünmüyordu..

"ufff olmuyor OLMUYORR ilham var ama duygu yok nasıl olsun ki o duyguyu nasıl hissedebilirim ki"

elini silip,önlüğünü çıkarıp kendine çeki düzen vermişti

çünkü bir kaç dakika civarında galerisi başlıyacaktı

odadan dışarı çıkıp eserlerine bakmıştı

"bak şurdaki yamuk duruyor sanki biraz daha sağa doğru"

akaashi'nin söylediyle çalışan dediğini yapıp eseri sağa doğru düzeltmişti

"tamam düz şimdi böyle iyi"

çalışanlarının hepsini çağırıp,

"Hepiniz iyi iş çıkarmışsınız hepinizi teşekkür ederim bu kadar yeter gerisini ben halledirim"

dedi.
sesindeki neşe insanları ona aşık ettirecek türdendi

herkes teker teker ayrılmıştı galeriden

şimdi sadece galerinin sahibi akaashi keiji kalmıştı,tek başına

"Cidden harika bir iş çıkardılar"

saatine bakıp,

"eveet sonunda galeriyi açma zamanı"

dedi.

galerinin ana kapısına gidip,kapıyı açmıştı

korumalar anından yerlerini edinmiş

şimdiden bir kaç kişi girmişti galeriye

Tabii, eserleriyle ünlü biriydi Akaashi Keiji şimdiden birilerinin gelmesi normaldi

Bir kaç saat içerisinde galeri baya dolmuştu

haliyle akaashi'nin de nefes alıcak zamanı kalmıyordu herkes onunla konuşmaya çalışıyordu o ise kısa cevaplar veriyordu

tabiki, evet, kesinlikle eserlerimden anlıyorsunuz diyordu.

Ama hayır hiç biri eserlerden anlamıyordu sadece konuşmayı kısaltmaya çalışıyordu

Etrafta gözlerini gezdirip başka konuşması gereken biri kaldı mı? diye bakarken, biri dikkatini çekmişti keijinin

beyaz aralarında siyah tutamlarında bulunduğu saç modeli,siyah takım elbise..

o kimdi?

onu daha önce hiç görmemişti galerisinde

yada bu civarlarda

yanına gidip, aynen onun durduğu gibi durup çizdiği resme baktı keiji

"Merhaba, sizi daha önce hiç galerimde görmedim yeni misiniz buralarda?"

adam ciddi surat ifadesiyle 2 saniye keijiye bakıp daha sonra yeniden resime döndü

"sanırım öyle denilebilir?"

keiji adamın sesinden de görünüşünden de etkilenmişti

"anlıyorum"

"ne hissettin?"

akaashi kafasını ona çevirdi

"anlamadım?"

"mesela bunu çizerken ne hissetiniz? hangi duygu?"

resmine geri baktı,

"siz hangi duyguyu hissediyorsunuz?"

"sanırımm heyecan ile öfkenin karışımı ve hafiften erotiklik de var bu toksik aşka benziyor"

keiji şaşırmıştı ve içinden sonunda eserlerimden anlayan biri diye geçirmişti

"inanılmaz!?"

adam kafasında bir soru işareti ile akaashiye döndü

"eserlerimden anlıyorsunuz"

demişti
şaşkın ama bir o kadar neşeli bir sesle

adam gülümsemişti

"öyle mi ben sadece diğer herkes gibi yorumlamıştım"

küt küt

"öyle mi? ama doğru yorumladınız"

küt küt mü?

adam akaashiye dönüp sol elini uzattı

"adım bokuto koutorau sizinle konuşmak güzeldi bay?"

elini tutup,

"keiji. adım Akaashi Keiji galerime geliyosunuz ama ismimi bilmiyosunuz tuhaf"

dedi ve hafiften güldü akaashi

"bay keiji sizinle bir daha konuşmak isterim müsadeniz olursa bir dahakine sizinle baş başa konuşmak isterim"

küt küt

"T-tabiki koutorau bey sizi bekletmek istemem neden çalışma odama gecmiyosunuz bitince hemen oraya gelirim"

bokuto gülümsemiş "pekala olur"

Demiş ve gitmişti

Akaashi ise hala bu kalbinden gelen küt küt sesini çözmeye çalışıyordu

küt küt de neydi yani?

sanırım biraz kızarmıştı..

_______________________________________

ÖZÜR DILERİMMMM UMARIM KÖTÜ OLMAMIŞTIR BİRDE BÖLÜMLERİ BIRIKTIRIP ATACAGIM VE UMARIM BEĞENİRSİNİZ SİZİ SEVİYORUM BYEE <3