-Leonieeee!Acile koş hemen yaralı var!
Hemen oturduğum yumuşak koltuktan kalktım ve acile koştum.Stajer olamama rağmen buradaki hemşirelerden daha çok çalışıyordum.19 yaşımda olamamın avantajlarını kullanıp her işe koşuyordum.Acile geldiğimde kahverengi gözlerimle yaralıyı aradım.Esmer çocuğu gördüğümde kolunu tutuyor bir yandanda arkadaşlarına sinirle birşeyler söylüyordu.Hızlı adımlarla yanına yürüdüm beni fark edince gözlerinden bir parıltı geçtiğine yemin ederim.Tabii güzel bir kızdım sanırım buyüzdendi.Yanına yaklaştım ve sedyeyi çevreleyen perdeyi çektim.Eldivenlerimi takıp koluna baktım kötü gözükmüyordu.Sanırım kurşun yarasıydı merak etmedim desem yalan olurdu.İyiki kurşun içinde değildi yaptığım her hareketi dikkatle izliyorlardı.Pansuman ve dikiş aletlerini aldım ve işe başladım.
-Tişörtünüzü çıkartır mısınız lütfen?
Dedim sakin bir ses tonuyla.Tişörtü kendi başına çılaramayınca pes ederek bana baktı
-Nasıl çıkartabilirim bu halde söyler misin?
-Arkadaşlarınız yardım edebilir.
-Ah asla olmaz zaten onlar yüzünden buradayım.
Bıkkınca nefesimi verdim ve perçemlerimi geriye atıp tişörtünün eteklerini tuttum.Tanrım kaslarına bak!Hey hey sakin ol kızım o sadece senin hastan.At şu arsız düşünceleri aklından.Sonunda tişörtü çekip çıkarttım ve dikiş işlemine geri döndüm.İşlem boyunca beni izlemişlerdi ve bu çok rahatsız ediciydi ama sonunda bitirebilmiştim.Nerde bizim okulda böyle taşlar hey yavrum hey bitane var oda benim kankam salak ben çocukla sevgili olayım derken kanka olmuştum.Herneyse işime odaklanmam lazım.Tam pansuman işine geçmiştim ki telefonum çaldı.Umursamayıp işime devam ettim.Bir kez daha çalınca adının Zayn olduğunu ögrendiğim -ki şuan ona pansuman yapıyorum- telefonumu cebimden alıp açtı.Ben şokla biraz da sinirle ne yaptığını izlerken konuşmaya başladı
-Ne var?
Karşı taraf bir şeyler söylediğinde tekrar konuşmaya başladı
-Sanane neredeyse nerede? ben kimsem kimim? Şuan meşgul hemde seninle ilgilenemeyecek kadar ahhh! Yavaş biraz güzelim.Neyse o seni sonra arar.
Dedi ve telefonu kapatıp cebime koydu.Şok olmuş bir şekilde ona baktım.Beni iğrendiren -külliyen yalan-bir şekilde gülümsedi.Bilerek yapmıştı şimdi kim aradıysa yanlış anlayacaktı ahh tanrım.Sinirle gözlerine baktım hala aptal gibi sırıtıyorlardı.
-Ne yaptığınızı sanıyorsunuz? Bu çok kaba bir davranış her kim aradıysa yanlış anlayacak!
-O sesinin tonunu kıs yoksa bsen kısarım.Hem fena mı oldu artık ssni rahatsız edemeyecek.
Sinirle gözlerimi devirdim ve pansuman işine geri döndüm.Sonunda bir aksilik çıkmadan bitirdim ve ayağa kalktım.Sinirle tısladım
-Geçmiş olsun!
-Ne dedin duyamadım?
-DEDİM Kİ GEÇMİŞ OLSUN!
-Ha saol bebeğim.
Arkamı döndüm ve perdeyi açıp çıktım arkamdan herkesin duyabileceği şekilde bağırdı
-Güzel kalçalar.
Ahhh yemin ederim hipokrat yemini etmeseydim onu yanlış iğneyle öldürürdüm.Malzemeleri kenara koyup saate baktım.Akşam 8'di.Buda demek oluyor ki eve gitme vakti geldi!Eşyalarımı stajer odasından aldım ve kendimi acilden dışarı attım.Hava esiyordu yaz olduğu için hava henüz kararmamıştı.Yürürken telefonum çaldı ekranda kocaman Ashley yazısını görünce sırıttım ve açtım
-Lan duyduklarım doğrumu cabuk konuş!Sevgili yaptında banamı söylemiyorsun!
Bağırınca yüzümü buruşturdum ve telefonu birkaç santim uzaklaştırdım.Sesi alçalınca geri kulağıma yaklaştırdım.Ahh Zayn olayını diyordu hani şu süper yakışıklı olan.Salyalarımı silip konuşmaya başladım.
-Sakin olur musun Ashley?
-Nasıl sakin olayım? En yakın arkadaşım benden sevgilisi olduğunu saklıyo.
-Ya salak salak konuşma ne sevgilisi o benim sevgilim değil buluşsak orada anlatırım.
-Tamam herzamanki kafeye gel.
-Tamam görüşürüz.
Telefonumu kapattım ve her zaman buluştuğumuz kafeye yürümeye başladım.Anlaşilan Zayn'in konuştuğu kişi Riley.Hani şu okulun tek yakışıklısı olup kendime kanka yaptığım kişi.Ağzı durmuyo aptalın.Kafenin ışıklarını görünce hahfif gülümseyip içeri girdim.Dışarısı kalabalıktı fakat içerisi için aynı şeyi söyleyemem.Cam kenarındaki masaya oturdum ve arkadaşımı beklemeye başladım.Bir süre sonra içeriye girdiğinde gülümsedim o benim aksime somurtarak geldi ve oturdu.
-Başla
Diyince anlatmaya başladım.
------------------------------
Herşeyi anlatmıştım.Ağzı açık beni dinlemişti.1 saat sonra kalktık arabasıyla eve bırakmayı teklif etti bende tabiki kabul ettim.Anahtarı kapıya soktum ve açtım.Sanırım herkes uyumuştu ve benimde acayip uykum vardı bu yüzden hemen odama çıktım ve kendimi yatağa bıraktım.Yavaş yavaş bilincimin kapanmasına izin verdim..
Evet yeni kitap diğerleri içime sinmedi ama bu hikayeyi icime sindirerek yaziyorum.Uzun bir bölüm oldu.Sizi seviyorum.Vote ve yorumu unutmayın.
-Zeynie
