Luka'ya sarıldım. Geri çekilip kulağına yaklaştım.
Marinette: Burada bir adam beni kaçırdı. Hemen buradan gitmeliyiz.
Luka: O adam benim.
Marinette: Hıh?
10 dakika sonra (Marinette bir sandalyeye bağlı şuan)
Marinette: İnanmıyorum. Daha doğrusu inanamıyorum.
Luka: Bir yanlış yaptığımı biliyorum ama düzeltebilirim.
Marinette: Birincisi sen delirdin mi Luka?! Ben evliyim. Adrien Agreste ile hem de!
Luka: Biliyorum Marinette! Geç oldu ama... güç olmasın!
Marinette: Cidden delirmişsin! Ayrıca ikincisi sen beni aldattın! Bir kere yapan bir daha yapar!
Luka: 8 yılı çöpe mi atıyorsun?
Marinette: O 8 yıl benim için hataydı.
Luka: Bak Marinette... Onu sevmediğini biliyorum. Alya ağzından kaçırdı.
Marinette: Ah Alya!
Luka: Herkes hata yapar... Ben senin mükemmel olduğunu tekrar anladım. Sen benim için bende senin için idealiz. Seni bir daha kazanmak için her şeyi yaparım.
Adrien
Sonunda Marinette'in attığı konuma gelmiştim. Etraf hep ağaçtı. Bir yol gördüm. Arabadan inip o yolu takip ettim. En sonunda bir ağaç ev buldum. Ön de adamlar vardı. İlk onları atlatmam sonra Marinette'i alıp çıkmam lazım. Adamların hepsini müthiş kol kaslarım ile dövdüm.
Her neyse içeri girdim. Bir kapıdan bağrışlar yükseliyordu. Adımı duyunca kapıya yaslanıp dinlemeye başladım.
Burayı yavaş yavaş ve ağlamaklı okuyun. Bol nefes almayı unutmayın. Yoksa tadı kalmaz. Benden tavsiye.
Marinette: Ya Luka! Senin beynin mi almıyor?! Seni sevsem ne olacak?! Ben evliyim! İster sahte ister gerçek! Keşke sana beslediğim duyguları Adrien'a besleyebilsem. O senden bin kat daha çok seviyor beni. Bana değer veriyor. Benim onu sevmediğimi bile bile gelip bana sarılıyor. Benim onu mutlu etmem gerek o beni mutlu ediyor! Beni gerçekten seviyor! Keşke onu senin kadar sevebilseydim! Koşulsuz... ben... ben onu hak etmiyorum. Ama o, onun beni hak etmediğini düşünüyor... Oysaki... oysaki o benden daha iyilerini hak ediyor...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben... ben bu kadar aciz miyim? Onun için bu kadar aciz miyim cidden? Oysaki ben onu böyle hissettirmek için sevmedim. Ben onu her şeyimle sevdim. Ama... ama böyle hissettirdiğimi bilmiyordum. Göz yaşlarımı bir kenara atıp kendimi düzelttim. Kapı kitli olduğu için tekme ile girdim.
Marinette: Adrien?!
Luka: Sen nereden çıktın ya!
Adrien: Senin hiç bir zaman çıkamadığın yerden. Kalpten çıktım da geldim Lukacım!
Luka: Tamam ne istiyorsun?
Adrien: Bir düşüneyim. Seni istemeyen karımı istiyorum.
Luka: Şöyle düzeltelim. Seni sevmeyen karını.
Adrien: En azından benden nefret etmiyor.
Marinette: Yeter! Luka bırak bizi gidelim!
Adrien: Marinette yalvarma şu ite.
Marinette: Adrien! Küfür etme!
Adrien: Ben daha neler söylerdim de neyse.
Marinette'in yanına gidip ellerini çözmeye başladım. Sonra bir anda Luka gelip bana yumruk attı. Hafif bir sarsıldım. Burnumdan kan aktığını fark ettim. Elimin tersi ile kanı fırlattım.
Marinette: Adrien?! İyi misin?! Luka ne yapıyorsun?!
Hafif sırıttım. Sonra bir yumrukta ben geçirdim.
Hello! Geç attığım için bir tık uzun bir bölüm oldu. İyi okumalar dilerim!
