Yeniden

3.bolüm

multimedya da karakterler var :)

karakterler için bana yardımcı olan Buseme cok teşekkür ederim :*
Bu bölüm size gelsin Buse ve Şevval siz olmasanız eminim daha geç yazardım bu bölümü :*

Azra tükendi.
Bu beş yıl içinde Azra yok oldu.
Kalbimi söküp aldılar benden.

Bugün seneler sonra ilk defa bir sızı hissettim kalbimde Canımın yandığını hissettim. Ama bu kadar işte Azra olamam artık ben. Paraziti yok edemem beni bu denli ele geçirmişken olmaz.

Pamir in sorduğu soru geldi aklıma alayla güldüm "Şimdi ne olacak?" demişti. Ne mi olacaktı ? Geleceklerdi , intikam oyunu oynayacaktık ve gideceklerdi. Derin bir iç çekerek saatlerdir oturdum kayalıklardan kalktım . Artık yüzleşme zamanıydı , bu kadarı fazla bile gelmişti bedenime.

Telefonumun sesiyle telefonu çıkardım Hayat arıyordu kim bilir ne olmuştu yine.

"Efendim Hayat?"

"Parazit bu gece sende kalabilir miyim?" dedi bi anda sesi kötü geliyordu

"Tamam anahtar var sende . Bişey mi oldu?"

"Sen gelince konuşsak olur mu ?" dedi sessizce

"Tamam" deyip telefonu kapattım sesi kısık geliyordu zaten . Deniz bir şey yapmıştı yine , telefonu çantama koyup kayaların üstünden inip. yürümeye başladım. Bakalım neler bekliyordu bizi.

Kapıyı açtığım da Hayatın hıçkırık sesleri geliyordu. İçeri girdiğimde pencere başında oturmuş ağlarken buldum , Deniz yine üzmüştü Hayatı kim bilir ne yapmıştı , hem de bugün sabah çok önemli bir karar vermişken. Yanına gidip oturduğumda bana doğru döndü. ben teselli edemezdim insanları Hayata biliyordu bunu gözyaşları akmaya devam ederken derin bir iç çekip konuşmaya başladı "Son kez Azra yemin ederim son kez . Mutlu olmak istedim Deniz ile birlikte , son kez. " Zar zor çıkmıştı bu cümleler ağzından sanki konuştukça canı yanıyordu. Hiçbir şey demedim , bu durumdan Ne denebilirdi ki zaten ? Hayat çok büyük yaşıyordu aşkını. Aşk buydu işte iki kişilik falan değildi. Hayat tek başına yaşıyordu gerçek aşkı.

----------------------------

"Toparlan artık Hayat. Meydana gidicez , misafirlerimiz var" dedim alayla Hayat kafasını kaldırıp akmış makyajıyla kaşlarını havaya kaldırdı "Ne misafiri ?"

"Yağız Altan" Dedim umursamazca "ve diğerleri".

"Oha! Şu sey çocuk hani beş sene önce senin..."

"Kes sesini Hayat." dedim bakışlarımı ona çevirirken. Ellerini suçlu gibi havaya kaldırıp "Tamam tamam sustum." dedi gülümseyerek. bazen bu kızla nasıl arkadaş olduğumu düşünmüyorum değil.

"Pekii biraz bahseder misin ?" Hayat dedim uyarıcı bu sesle "Hayır Hayır şey diğerlerinden hmm neydi" düşünüyormus gibi elini çenesinin altına koydu "hah buldum Alev Emre falan dı galiba. "

"Tamam anlatıcam ama ağzını açarsan anlatmam" kafasını hevesle sallamasına karşı sıkıntıyla nefesimi dışarıya üfledim

"Alev, sürtük mü dersin başka bişey mi bilmem ama rahat bi kız işte Pamir olayını biliyosun zaten. Bana diklenebilen nadir kızlardandı , baş barmak tırnağını sökünceye kadar." Hayat ın gözleri fal taşı gibi açılmıştı. Sanki beni tanımıyordu. "Alev öyle fazla ciddiye almaz insanları o yüzden fazla takılma. Emre ve kaan var bide Emre iyi çocukdur. Yeri geldiğinde Pamir gibi olur ama yerine görede içinden Cem çıkar diyeyim sen anla. Kaan ise sana benziyor , bu şeylerden uzak tutmaya cok çalıştılar ama bi fayda etmedi her neyse sonuç olarak bize benziyolar yani. B.öyle Alevi kötü anlattığıma bakma değerlidir Alev onlar için tek kız sonuçta."