bryanna is talking

□|1|□

》karanlık taraf kitabıdır《

Taylor Swift~ Love Story

"... Ve son olarak biri size sataştığında  pençelerinizi saklayıp sonrası için bileyin. Size ucube diyebilirler, katil diyebilirler veya kalpsizler, pis yılanlar diyebilirler. Ama her zaman sessiz kalın. İntikamınızı planlayın. Çünkü unutmayın ki biz Slytherin'iz ve kazanan daima biz olacağız."

Ben Bryanne Olivia Nora Macelina Rieno, işte hayatımda bana yol gösteren ve her zaman sığındığım sözler bunlardı. Bana her zaman yardımcı olan ve benliğimi bulduğum sözler; Çok sevdiğim bina başkanımızın sözleri.

Birinci sınıfta, Hogwarts'a ilk başladığımda her ne kadar Slytherin'e seçilmek istediğime emin olsamda korkuyordum. Binama ait olamamaktan, sırf İngiliz değilim diye dışlanmaktan ve ablamın bir kofti oluşunun ortaya çıkmasından.

Evet, ablam bir koftiydi. Ailemiz yüzyıllardır bu açıdan temiz olmasına rağmen çok sevgili ablam göz göre göre safkanlığımıza leke sürmüştü. Reşit olduğunda evlenme yaşı geldiğinden bir arayış başlattı ailem. Bizim gibi safkan bir çok ailenin kofti çocukları ile ilgilenmeye başladılar. Belki bir umut çocukları olurda büyü gücüne erişebilir diye çaresizce umut ediyorlardı.

Ben ise bu konuda henüz bir fikire sahip değildim. Ablamı seviyordum fakat 11 yaşında kofti oluşu ortaya çıktığında ona olan saygı ve hayranlığım düşüşe uğramıştı. Ailemin herkesten gizlediği safkanlık temalı odamızda yıllarca eğitim gördükten sonra bu olay çok değişik geliyordu.

Temanın safkanlık olduğu oda evimizdeki en büyük odaydı. Gereğinden fazla duvarı vardı ve bu duvarlarda onlarca safkan ailenin soyağacı vardı. Hatta kuruyan soyların bile sihirli bir şekilde tablosunu bulmayı başarmıştık. Her doğan bebek evimizdeki duvarlara yeni isimler ve yüzler ekliyordu.

Odanın kapısının hemen yanında ise kitaplar vardı. Tonlarca kalın ansiklopediler ve çocuk kitapları. Her kitabın ortak özelliği ise ailemin savunduğu sayılır  görüşlerle ilgili olmasıydı.

Ve bu odanın gizli olmasının tek etkeni bizim safkan yandaşı aile olmamızın kimse tarafından bilinmiyor oluşuydu. Bana söylenene göre babamın hiç görmediğim anneannesi ile sayın Hogwarts müdürü Dumbledore'un anneleri kardeşmiş. Ve başka bir nedene gelirsek ise Fransız olan annemin Fransa büyü bakanı dayım ile kardeş olmasıydı. Kimse ailemdeki özel isimlerden olsa gerek bizi incelemiyor, yalnızca mini bir magazin kamerasına alıyorlardı.

Ailem ise bu özelliğimizden istifade ederek herşeyimizi gizliyor, gerçekleri kimseye söylemiyordu. Eh, fikirlerimizi onurluca savunabilmek için yapabileceğimiz tek şey ise zamanın karanlık büyücülerine maddi destek yapmaktı.

Babamın babası olan büyük babamdan kalan silik anılarda Gellert Grindewald ismi geçen bir kaç konuşma hatırlıyorum. Konuşmalara bakılırsa geçmişte kendisine sağladığımız bir kaç tane küçük kulübe ve iki malikane o yakalandıktan sonra büyü bakanlığında çalışan bir aile dostumuz sayesinde tekrardan bizim himayemize girmişti.

Toplam dört tane koskocaman malikanemiz vardı. Bir tanesi, karanlık büyücülere destek olabilmek için İngiltere'de duruyordu. Yüzyıllar boyunca epey kara büyüye mağruz kalmıştı bu malikane. İkincisi ise bizim kendi oturduğumuzdu. Açıkçası en büyük ve en güzel olan bizimdi. Bembeyazdı fakat pencerelerin kenarlarında siyah süslemeler vardı. Çatısı altın rengindeydi ve gerçekten de altındı.

Üçüncüsü Fransa'daydı, annem ailesini özlediğinde orada kalırdık. Yazlığımız gibi birşeydi. Koca bahçesinde havuz da dahil Bir çok güzellik vardı. Havuz, sihirli bir şekilde her sabah kendi kendini temizliyor, bize hiç iş bırakmıyordu.