the dark academy | taekook

7: İyi biri olmak

                             |7|

İyi okumalar...

Eski, ahşap, büyük duvarlar arasında birkaç genç çocuktan fazlası vardı aslında. Kimsenin bilmeyeceği kendi iç dünyalarında neler yaşadıklarını asla anlayamayacağı şeyler vardı. Bazen kendilerinin bile anlayamadığı durumlarla karşılaşır ve karmaşık duygular içerisine girerlerdi. Sadece dışa vurulan kibir, nefret, öfke ya da kana susamışlıktan ibaret olmamalıydı. Nihayetinde insan sadece olumsuz duygu ve eylemlerden ibaret değil, bundan fazlasına da sahipti. Kafası karışmış olabilirdi ya da aksine hiç karışmamış, belki de bazen biraz olsun karışmasının ve sorgulamasının gerekebileceği zamanlar olacaktı. Bunlar insanı tanımlayan ve kendi hakkındaki bilinmezliğe ulaşmasına yardımcı olan şeylerdi.

Taehyung ise tam olarak bunu yaşıyordu aslında.
Kendi hakkında doğru kararı verip vermediği konsunda sürekli bir gelgitin içindeydi. Zaten hayatta bundan ibaret değil miydi? Verilen kararlar ve yapılan seçimler çiziyordu onun yolunu. Etrafındaki her şey o kadar hızlı değişmişti ki, o durup bu kargaşayı kontrol altına almaya çalışamamıştı bile. Ayak uydurmaya çalıştığı düzenin bile ne olduğu hakkında henüz bir fikri yoktu. Durup düşünmeye vakti oldukça da olayları sorguluyor ve nasıl bir işe bulaştığı hakkında endişeli düşüncelere giriyordu. Büyük bir fanusun içinde küçük bir nokta gibiyidi. Ve fanusun hangi tarafında durması gerektiğini bile bilemiyordu bazen.

Masanın etrafında toplanmış dört öğrenci önce kısa bir süre susmuş ardından Hwasa'nın konuşmasıyla dikkatlerini ona çevirmişti. Bir yandan meraklı bir yandan ise endişeliydiler. Muhtemelen endişeleri daha çok ağır basıyordu. Yine ne gibi bir iş ile karşılaşacakları hakkında meraktan çok korku duyuyorlardı sanki. Taehyung ise bir yandan üstünde olduğunu düşündüğü bakışlar yüzünden anlatılanlara odaklanmakta zorlanıyor, bir yandan ise gözler masada duran dosyalara dalmış şekilde endişeyle düşünmeye devam ediyordu. Kafası bulanıktı ve sanki durup düşünmek için en yanlış zamanı bulmuş gibi haberi olmadan dalıp gitmişti.

"Taehyung? Taehyung?"

Taehyung'un aklının başka bir yerde olduğunu farkeden Hwasa birkaç kere ona seslenmiş, ardından Taehyung ona seslenildiğini farkedince odaklandığı yere bakmayı hızla kesmiş ve ona merakla bakan üçlüye dikkatini vermişti. Hwasa ona seslendiğini belli edercesine ona bakıyor bir yandan da merakla onu süzüyordu. Ona göre Taehyung henüz ne yaptığının farkında bile olmayan genç bir talihsizden başka bir şey değildi. Fazla önemsemese de bir yandan onun için üzülüyordu. Yeji değişmeyen somurtkan yüz ifadesiyle sıkılmışçasına ona bakıyordu. Taehyung'a karşı nedensiz bir nefreti vardı ve bunu belli etmekten hiç kaçınmıyordu. Hırçın ve asi bir kişiliği olan genç kız etrafındaki çoğu şeye karşı saldırgan ve önyargılı yaklaşmayı eskilerden beri huy edinmişti kendine. Belki de geçmişte yaşadıkları yüzündendi.

Fazla göz göze gelmek istemediği genç oğlan ise aynı meraklı bakışlarla ona bakıyordu. Taehyung geldiğinden beri hiçbir şey yapmamasına rağmen sanki herkesin ilgi odağı olmuştu. Jungkook'da bunun farkındaydı elbet. Belki yeni gelmesi ile de alakalı olabilirdi bu ancak Jungkook'a göre esmer oğlanın tavırları buradakilerden biraz farklıydı. Dikkatini çekmişti genç oğlanın. Taehyung  bir iki saniyeliğine bakışlarını onu süzen gence dönmüş, kısa bir göz göze gelmenin ardından bakışlarını hemen kaçırmıştı. Bir iki saniye süren bu göz teması bile esmer oğlanın o anda gerilmesine neden olmuştu.

Odaklanmadığı için onu uyarırcasına ona bakan gözlere bakmış ve istemeden ellerini yumruk yapıp sıkmıştı. Hwasa Taehyung'un dikkatini ona verdiğini farketince sıkıldığını belli eden  bir iç çekmiş ardından ona bakarak konuşmuştu. "Taehyung dikkatini vermiyorsun. Henüz yeni olduğunu ve kafanın biraz karışmış olduğunu biliyorum fakat görevimizin tehlikeli ve riskli olduğunu hatırlatmak isterim." Ardından kısa bir bakış atmış ve elindeki doysayı masaya bırakarak ciddi şekilde konuşmaya devam etmişti.