Yeji sınıfa girdiği gibi dolu sınıf içinden kendi sırasına yürüdü. Jeno ve Jaemin'in kendi sıralarında olduğunu gördüğünde gülümseyerek çantasından kimbap kutusunu çıkarttı. Jeno'nun önüne koydu kutuyu. "Geçen gün yemekte yumurtalı kimbapı çok beğendiğini söylediğin için annem üç tane daha yaptı. Sıra arkadaşıyla birlikte yesin dedi. Yani Jaemin'i de düşünerek fazladan yaptı."
Jeno gülümsedi. "Çok teşekkürler Yeji, ailen çok tatlılar."
Jaemin gevşek gevşek gülümsedi. "Çok iyi davrandılar herhalde." Yeji kafa salladı. "Evet. Hele annem Jeno ile evlenmem gerektiğini bile söyledi." Jaemin kaşlarını kaldırıp 'Aaa' dedi. Lafına da devam etti ardından. "Büyüğün sözü o, kabul etseydin hemen."
Jeno güldü, Yeji'yi sinir etmek için de devam etti. "Bu numara daha da uzarsa formaliteden evleniriz de. Ne dersin?" Yeji kaşlarını çattı. "Zaten ayrıldık diyeceğim bu akşam." Jeno kaşlarını çattı. "Hayır Yeji. Babanla yarın maça gideceğiz, ayrılırsak bileti kaçırırım. Sonra ayrıldık dersin, ne olur!"
Yeji kafa salladı. "Pekâlâ, öyle yaparız. İyi anlaştın babamla gerçekten!"
Jeno kafa salladı. "Annem ve babam gitmeden önce bir eğlenmiş olacağım, teşekkürler." Yeji kaşlarını kaldırdı. "Nereye gidiyor? Neden bu kadar üzülerek söyledin ki?" Jeno gülümsedi. "Üzgün değilim. Sadece annem ve babam birlikte burunlarındaki fazla etten kurtulacaklar. Hastanede olacaklar yani, bir haftalığına."
Yeji kafa salladı. "Anladım. Peki onlar oradayken kendine bakabilecek misin?" Jeno kafa salladı. "Evet, kendime bakabilirim. Teşekkür ederim." Yeji gülümsedi. "Jeno, evde kendine bakabilirsin tabii ama akşam ve sabah yemek yemek için bize gelebilirsin. Kapımız sana her zaman açık."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
