Kindly

Kabanata 1

Napamulat ang mga mata ko dahil sa alarm na sinet ko kanina bago natulog. It's already four in the afternoon. Nakakuha ako ng isang lingo na leave para sagad na ang bisita kay Lola at bakasyon na din.

Bumangon ako at hinanda na ang mga kailangan ko dahil ngayong madaling araw na kami aalis kasama ng mga kaibigan ko.

Inaya ko sila na sumama papunta doon dahil wala pa akong napapakilala na kaibigan sa pamilya ko. Alam naman nila na ulila na ako at maiintindihan naman nila ang sitwasyon ko pero gusto ko pa rin sila na pormal na maipakilala sa pamilya ko.

It's already six pm at nagluluto na ako nung may tumawag mula sa cellphone ko. Tinapos ko muna ang pagluluto bago ko pinuntahan ang telepono.

"O?" Sagot ko agad sa tumawag.

The person on the other line laughed. "Ang cold naman ng greeting." Biro nito na nagpaikot ng mga mata ko.

"We're on the way, love. Don't show us your moody face. We brought foods." He joked. Napatawa nalang din ako.

"That's the woman I know." I smiled.

"Ewan ko sayo Ali. Nagluto ako dito. Keep niyo nalang yan pandagdag sa pagkain natin pagpunta sa probinsya." I said before preparing the table.

"The two girls here are still sleeping inside my car. Sinasagad ata ang break." Sabi nito bago tumawa ulit.

I laughed.

"Yaan mo na sila Josi at Iya. Pagod din yan dahil madami silang ginawang rounds para makakuha ng leave."

I sat on the chair near the table after I finished preparing.

"Pagod din naman ako ah. Di ka concerned?" Tanong nito na may pagtatampo.

"Para kang bata. Mas matanda ka sakin ng tatlong taon pero kung magtampo, parang may sumpong." I said before rolling my eyes.

"Sorry na. We're at the parking lot. Gotta wake these two and we'll go up there."

"Okay, ingat." I said before ending the call.

After a few minutes, a heard my doorbell ringing.

I opened the door and saw my them outside. Josi and Iya are still closing their eyes but I know they're awake.

I looked at Ali and gave him a hug. His scent is really comforting.

I felt him chuckled before hugging me back.

"You missed me that fast?" He joked.

Tumawa nalang ako at sinuntok ang balik at niya. He just laughed at my response.

I gestured them to come inside.

Josi and Iya immediately got on the sofa while their bags are still beside the door. Nasa kotse ni Ali ang maleta nila kaya ang bag lang ang dala. Pumunta si Ali sa lamesa at tiningnan ang hinanda kong mga pagkain. He nodded while giving a pleased face.

"Huy, bumangon kayo. Kakain na." Sabi ko at sinipa ng mahina ang dalawa.

They both groaned and got up.

Nakakapanibago talaga minsan kapag hindi nagsasalita sila Josi at Iya. Sila kasi talaga ang maingay at mahilig makipagchika sa grupo. Kapag nakatulog na tong dalawa na to ng maayos, hindi na ako magtataka kung may magrereklamo sa sobrang ingay nila.

Tahimik lang kami habang kumakain and we're all loving the silence.

Pagkatapos namin kumain, si Ali na ang nag ligpit ng pinagkainan at sila Josi at Iya ang naghugas ng mga pingan.