the depressed girl

snijden

Ik stap naar mijn nachtkastje die naast mijn bed staat en haal er een scherp mes uit.. 

Strop mijn lange mouw op tot aan mijn ellebogen en zet het mes op mijn arm..

Ik denk 2 min na of ik het wel zou doen maar ik wou het echt. 

Roken hielp niet! 

Per milimeter zet ik een snee..

Totdat mijn onderarm vol staat.. 

Ik wil meer!!! meer!! meer!! ik wil bloed zien! 

Dus strop ik mijn andere lange mouw ook op..

Ik zet ook per milimeter een snee.. maar ik wil nog meer!

Dus doe ik mijn trui uit.. 

En zet het mes op mijn bovenarmen.. 

Maar opeens gaat mijn gsm.

Het is Caro ( mijn engeltje ) 

Ik leg mijn mes neer en neem op.. 

"Hallo" zeg ik huilend

"Hey engeltje gaat het een beetje?" vraagt Caro ongerust

"Niet echt" zeg ik

"Beloof me 1ding aub?" 

"wat dan?" 

"dat je niets doms doet" zegt Caro smeekend

"Sorry engeltje, daar ben je een beetje te laat mee" zeg ik huilend

"Is het erg?" vraag Caro dan

"niet echt" zeg ik dan maar vlug.. 

En zo praten we nog een uur verder..

maar het hielp niet..

Ik was nog altijd depri en wist niet wat te doen 

ondertussen is het al 23uur30 en ik wordt moe.. 

sluit mijn pc af en leg mijn gsm aan de oplader.. 

stuur nog naar Caro "slpwl engeltje" 

en doe mijn licht uit..

kruip in mijn bed maar verschiet me dood...