the depressed girl

wakkerworden en duizelig

Toen ik wakkerwerd hoorde ik Brecht zijn stem maar had geen kracht om mijn ogen te openen. 

Een halfuur later opende ik mijn ogen en zag ik dat Brecht naast me lag.

'schat?' vraagt hij bezorgt

'ja' zeg ik snel

' hoe gaat het nu met je? ' 

' kan beter, voel me wat slap en heb pijn in mijn arm.'

Ik kijk naar mijn arm die pijn doet en zie dat er een verband rond is..

' zoeteke? wat is er gebeurt met mijn arm? ' vraag ik omdat ik me niets meer herrinner van die dag.

'euhm.. Er waren weer pesters op de bus en ze spraken je aan en je zei dat ze je met rust moesten laten en de chauffeur had het gehoord en kwam erbij staan en zei dat ze moesten stoppen maar ze haalden een mes tevoorschijn en zijden als hij niet terug naar zijn stoel zou gaan dat ze dit gingen doen bij hem' zei hij terwijl hij met zijn vinger een snijbeweging maakte op zijn arm

Nadat hij dat zei begon ik te wenen en zei ik: ' waarom gebeurt dit altijd bij mij? ' 

'sgat, alles komt goed! Ik heb me uitgeschreven op mijn school en ga nu naar jou school vanaf nu. ' zei hij met een bezorgde blik.

'oef.. misschien stopppen ze dan eindelijk met dat gepest. ' 

' ja schat, en als ze iets doen zal ik ervoor zorgen dat ze eerst langs mij moeten komen, want als ze jou aanrake dan hebben ze ruzie met mij!' 

En toen knuffelde hij mij.

Ik glimlachte heel even totdat ik me weer duizelig voelde.

'schat, ik ben terug duizelig.' zei ik

'schat, het is omdat je redelijk veel bloed hebt verloren. het komt wel goed! doe je ogen maar dicht. ik blijf bij je.'

Ik vertrouw hem en doe mijn ogen dicht.

Een paar seconden later val ik langzaam in slaap.

Rond 15hr46 kom ik terug wakker.

Brecht is ook in slaap gevallen.

Ik draai mij op mijn linkerzij en neem hem vast.

Hij wordt wakker.

'O, sorry schat, het was niet mijn bedoeling om je wakker te maken.'

'Niet erg babe, je mag mij altijd wakker maken' 

Ik begin te blozen.

'Ik hou van jou hé schat!' zeg ik blozend

'Ik ook van jou schat!' zegt hij met een glimlach.