Criminal ❦ Taennie

Home

Saat kaç olmuştu bilmiyordum ama hava kararmıştı. Taehyung normalde benimle kalırdı -muhtemelen kaçmaya çalışmayayım diye- o koltukta yatardı bense oturduğum sandalyede uyumaya çalışırdım.

Taehyung ayağa kalkıp üstüne ceketini giymeye başladı. Galiba bu gece evine gidecekti.

Ceketini giydikten sonra bana doğru geldi. Sorgulayıcı bakışlarımı önemsemeden etrafıma sardığı halatları çıkardı. Elimden tutup beni ayağa kaldırdığında kaşlarımı çattım.

"Hayırdır? Serbest mi bırakıyorsun beni?"

Güldü "Ona daha var, ama artık burda kalmana gerek yok diye düşündüğüm için benimle eve geliyorsun." Şaşkınlıkla ona baktım.

"Ne?"

Omuz silkti "Artık burda kalmana gerek yok, bundan sonra evimde kalıcaksın."

Ben birşey diyemeden "Gidelim." dedi ve beni kucağına aldı.

Ne yaptığının farkına vardığımda omzuna vurmaya başladım "Napıyorsun be? Bıraksana!"

Beni duymazdan gelip kulübeden çıktı. Arabanın önüne geldiğimizde arka kapıyı açıp beni koltuğa bıraktı. Kemerimi takmak için yöneldiğimde benden önce davrandı.

Kemerime yönelmek için yüzüme yaklaştığında göz göze geldik. Neden böyle hissediyordum?

Bu hissi daha önce hiç yaşamamıştım. Çok tuhaftı, sanki karnımda kalabekler hareket ediyordu.

Ayrıca kalbim neden bu kadar hızlı atıyordu?

Nefesi yüzüme çarparken geri çekildi. "Noldu?"

Kaşlarını çattı "Ne noldu? Kemerini taktım işte."

Takmış mıydı? Ne ara? Fark etmemiştim bile.

"Ha tamam." dediğimde kapıyı kapatıp öne, sürücü koltuğuna oturdu.

Aslında evden kaçmam daha kolay olurdu. O gece uyurken anahtarı alıp kaçabilirdim ya da pencereden.

Arabayı çalıştırdığında telefonunu çıkardı ve kulağına götürdü.

"Alo Jimin, biz eve gidiyoruz... Tamam o zaman öyle yapalım... Görüşürüz." Telefonu kapatıp arabayı kullanmaya başladı.

Ne yapacaklardı?

Lüks, büyük, beyaz bir evin önüne geldiğimizde durdu. Arabadan inip kapımı açtı.

İneceğim sırada bunu engelleyip beni kucağına aldı. Göz devirip "Taehyung biliyor musun benim ayaklarım var. Ve yürüyebiliyorum!" dediğimde güldü.

"Vay canına! Ciddi misin? Ben yok sanıyordum!" dediğinde göz devirdim.

O bana bakmadan ahşap kahverengi kapıya yöneldi. Cebinden bir anahtar çıkartıp kapıyı açtığında bahçenin de ev kadar büyük olduğunu görmüştüm.

Oyuncu olmama rağmen bu kadar zengin değildim. Böyle bir ev alabilmek için yıllarca çalışmam gerekirdi.

Bahçeden geçip evin kapısına yöneldi. Cebinden başka bir anahtar çıkartıp kapıyı açtıktan sonra içeri girdi. Işığı açtığında evin bahçeden iki kat büyük olduğunu fark ettim.

Beni yere indirip kapıyı kapattı ve iki kez kilitledi. Anahtarı pantolonunun cebine koyup bana döndü. Sırıtıyordu.

Bu sırıtma demek oluyordu ki bu anahtar gece boyunca onun cebinde kalacaktı. Yani anahtarı alabilmek için elimi pantolonunun cebine sokmam gerekiyordu.

Bunu yapamazdım. Tek bir seçenek kalmıştı o da pencereden kaçmak.

Tabi Taehyung aptalsa. Çünkü eğer aptal değilse kaçmaya çalışacağımı düşünür ve tüm pencereli kilitlerdi.

"Gidelim." deyip yürümeye başladı. Ben de peşinden geldiğimde merdivenlerden çıkıp koridorda yürümeye başladık.

Bir sürü oda vardı. Birinin önünde durup kapıyı açtığında içeri girdi. Ben de girdiğimde bana döndü.

"Burada kalacaksın. Odada duş ve tuvalet var. Ayrıca birşey lazım olursa odam odam koridorun sağındaki son oda." Başımı salladığımda kapıya yöneldi.

"İyi geceler." dedi çıkarken.

"Sana da." diye mırıldandım ve kapıyı kapadı.

Hemen pencereye yönelip açmaya çalıştım ama tahmin ettiğim gibi kilitlemişti.

Yüzümü asarak yatağa oturdum. Kaç haftadır üstümde bu kıyafetler vardı üstelik Taehyung tarafından kaçırıldığımdan beri hiç duş almamıştım.

Duş alsam fena olmazdı ama giyecek kıyafetim ve iç çamaşırım yoktu.

Dolaba yönelip kapağı açtığımda çeşitli kıyafetler ile karşılaştım, hepsi benim bedenimdi.

İç çamaşırı da bulunca rahatladım ve banyoya yöneldim. Her ne kadar kimsenin girmeyeceğini bilsem de kapıyı kilitledim.

Duş aldıktan sonra banyodan çıkıp dolaptan iç çamaşırı ve bir pijama takımı çıkardım.

Üstümü giydikten sonra saçımı bir havluya sarıp yatağa uzandım. Saç kurutmayı sevmezdim, kendi kendine kurumasını tercih ederdim.

•

Sabah kapının çalması ile uyandım. Odamdan çıkıp aşağı inerken kapının kilitli olduğunu hatırladım. Kimin geldiğini öğrensem de kapıyı açamazdım.

Kapıya gidip monitörden kimin geldiğine baktım.

Park Jimin ve Park Chaeyoung

Merdivenlerden gelen adım sesleriyle arkamı döndüm. Taehyung yanıma gelip monitörden bahçe kapısını açtı. Bir kolumu sıkıca kavrarken cebinden ev anahtarını çıkartıp kapıyı açtı.

Chaeyoung da benim gibi Park Jimin tarafından kolundan tutulmuştu. İçeri girdiklerinde Taehyung hemen kapıyı kapatıp kapıyı kilitledi.

Anahtarı cebine koyduktan sonra kollarımızı bıraktılar. Park Jimin Taehyung ile selamlaşırken Chaeyoung kollarını bana sardı, bir süre sonra ayrıldı. O gün, kaçmaya çalıştığımız gün aramızda bir bağ oluşmuş

Park Jimin Chaeyoung'a dönüp "Gel, sana odanı göstericem." dediğinde beraber üst kata çıktılar.

Taehyung'a döndüğümde anahtarı tekrar cebine koydu. "Hadi kahvaltı hazırlayalım."

Başımı salladığımda o da yürümeye başladı. Onu Takip ettiğimde mutfağa girdik.

Dolaptan birşeyler çıkartıp bana uzattı "Şunlarla bireyler hazırla, ben salondayım."

Evet az önce bana "Kahvaltı hazırlayalım." diyen adam şuan beni mutfakta bırakıp salona gitti.

"Pislik" diye mırıldandım kendi kendime.

Dolaptan çıkardığı yiyecekler ile kahvaltı hazırlamaya başlarken mutfağa Chaeyoung girdi. "Yardıma geldim!" Yanıma gelip bana yardım etmeye başladı.

Sa

Nasılsınız?

Destek ve yorumlarınızı esirgemeyin!

Sizi seviyorum <3