23

188 26 2
                                    

Nisa'dan

Nisa-hadi gerizekali sevgilim çıkalım artık şu hastaneden

Barış-hadi hazırlan bende motoru alıp geleyim

Nisa-tamamdır

Güzelce eşyalarımı toparladım ve Barışı arayıp aşağı incektim ki koridorda biri ağzımı kapatıp yanına, bi odaya çekti. Hemen kapıyı kapatıp elini ağzımdan çekti ama şimdide gözlerimi eliyle tutuyordu. Kalp atışlarım hızlanırken bi yandan da bu adamın kim olduğunu merak ediyordum.

Nisa-KIMSIN SEN!?

X-baban

Nisa-yok ebem

X-kızım ahlaklı ol

Nisa-ahlaksız kelime işlettiğimi zannetmiyorum. Hem elini gozümden çekermisin? Yoksa ben mi elini dişleyeyim?

Elini gözümden çektiğinde merakımdan hemen yüzüne baktım. Tanımıyordum.. ama tanıdık geliyordu yüzü..

Nisa-kimsin sen ne istiyorsun benden ha!?

X-ismim Güven

N-nasıl?.. ama...

Nisa-n-ne?

Güven-ben Güvenim babanım

Yükselen baş ağrım yüzünden ayakta durmakta zorlanıyordum artık. Bi elimle kafamı tutarken sanki üzerime geliyorduda ben geri çekile çekile diger elimlede dur der gibi sallıyordum. B-ben Barışla k-kardeş-

Güven-kaç yıldır seni takip ediyorum kızım. Seni çok ozledim. Birak sarılayım bi kez..

Ağlıyordu. Geldi bana sarılmak isterken geriye çekildim kaşlarımı havaya kaldırarak kafamı hayır anlamında salladım. Kapanmış gözlerimle de onu görmek istemediğimi belli ediyordum.

Güven-yapma kızım.. hatalarim oldu evet.. ama seni hiç bi zama-

Nisa-GIT BURDAN! YOKSA BIRISINI ÇAĞIRIRIM!

Göz yaşlarım kapattığım gözlerimden akmasin diye hemen odadan çıkmasını istiyordum.. yoksa karşısında saatlerce ağlardım.

Güven-senin baban değil Beşir..

Nisa-GIT DEDIM SANA! GIT! GIT! GIIIIT! GIT DIYORUM!

Güven-Tamam sakin ol gidiyorum ama gelicem.. seni yalnız bırakmıycam

Gitmişti.. arkasında ağlayan o 5 yaşındakı küçük kız çocuğunu bırakarak. Daha çıkar çıkmaz yere çökmüştüm.

Nisa-biliyordum.. benim babam sen değildin.. ya ama..

Ağlamam şiddetlendiğinden daha fazla konuşamadım. Zaten bi şey söyelsem ne değişirdiki?.. değil mi? 5 yaşındakı kızın eline top mu verirler? Yoksa küçük oyuncak kız mı verirler? Yoksa yemek mi verirler doğru düzgün? Hayır.. hepsi gecmişin izleri.. ama neden gelmemiştiki? Neden bana babalik yapmamıştı?

Sert kapı sesiyle Barışın geldiğini anlamak oluyordu. Dizlerimi kendime çekip dizimi tuttuğum ellerimi Barış kavrayıp yanıma oturdu. O endişeli gözlerle bana bakıyorken ben daha fazla ağlamaya başladım.

Barış-noldu Nisam niye burda ağlıyorsun... bişey mi oldu ha? Söyle sevgilim

Ben artık onunla sevgili olamazdım ki..

Nisa-Barış..

Barış-söyle bitanem

Nisa-biz sevgili o-olamayız..

Barış-n-niye?

Nisa-off

Yine boğazımdakı düğümler konuşmama engel oluyordu. Kafamı dizlerime koyup deli gibi ağlamaya devam ettim. Titreyen bedenimi Barış kollarıyla sarıp kafama bi kaç öpücük kondurmuştu.

Yapabilirsin #nisbarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin