Yapabilirsin #nisbar

13

Nisa'dan

Nisa-ne zaman çıkıyoruz burdan?

Giray-Nis..

Nisa-Giray.. sadece zaman..

Merve-tamam..

Nisa-e ne zaman çıkıyoruz?

Giray-istediğimiz zaman

Nisa-o zaman gidelim artık ders var yarın.

Merve-Bi kaç gün istirahet etmen lazım belinde sargı var.

Nisa-hayır zaten baya dersleri boşladım hukuk okuyorum böyle yapmakla bi yıl daha okumam gerekicek

Merve-tamam

Giray-o zaman ben gidip çıkış işlemlerini hall edeyim.

...

Giray-daha 2 gun burda dursun yarasi taze dedi..

Nisa-ama-

Merve-Nis..

Nisa-tamam ya..

Barış'dan

Acaba affetmiş miydi? Acaba arasam mı? Acaba ne tepki verdi? Beynim sorularla doluydu.. sadece tek isteğim beni affetmesiydi.. nerdeyse 1 saatdir öylece düşünüyordum. Gozlerimi kapatıp hayal dünyama döndüm. Sevgiliymişiz gibi el ele geziyoruz çılgınlar gibi eğleniyoruz gerizekalılar gibi fotolar çekiniyoruz sonra sonra ve sonralar..

Ben hayallerin içinde yüzüyordum ki Girayın aramasıyla hayal dünyasından karanlık dünyama geri döndüm..

Barış-efendim

Giray-Nisa hastaneden 2 gün sonra çikcak daha burda.

Barış-beni affetti mi

Giray-..

Barış-zaman dimi-

Giray-zaman

Aynı anda söyledik..

Buruk gülümsemem tamam demem ve telefonu yüzüne kapatmam.. bi saniyede baş vermişti tüm bunlar..

Dışarı çıktım her zamanki bankta değil 1 bank sonrasında oturdum. Neden? Çünkü orda anca Nisayla birlikte oturmak istiyordum.

(Hikayenin ismini "sahil manzaralı bankta" yapabilirdim..)

2 gün sonra

Barış'dan

Her gün gelip her zamanki gibi bankta oturuyordum. Bugun Nisanin çıkış günüydü ama ben gitmiycektim. Zaten artık be- neyse..

Nisa'dan

Eve geldik ama geceydi uyumam gerekti.. ama uykumda yoktu.. biraz derslere baktım 1 saat falan sonra tekrar uyumak icin yatağa girdim ama yine uyku girmedi gözüme. Sonda çıldırarak ayağa kalktım ve ceketimide giyinip her zamanki banka geldim :)

Oturduğumda yanımda bi karartı hissettim. Kafamı sağa çevirdiğimde birisi şapka takmış öylece bakıyordu.

Neyse ben ona aldırış etmeden sadece içimden sapık olmamasına dua ediyordum ve evet karartı bana daha da yaklaştı. Siktir..

Kafamı kaldırıp tüm giysileri siyah olan birine bakıyordum.

Şapkasını çıkarttı. Ve evet BARIŞ MURAT YAGCI!

Geldi yanıma oturdu bişey demeden. Ikimizde öyle yabancılar gibi bankta oturmuştuk.