His Unwanted Wife

Chapter 9

Sorry sa nga naghintay dito sa watty ng Ud.Nakalimutan ko palang i-publish ka gabe kaya nasa draft lng.Please tell me if ever may mapansin kayong wrong grammar or typos para ma correct natin.

Chapter 9

Fiona PoV

"Sam,really i'm okay now!"I laugh when Samantha rolled her eyes

"How many times ba i told you na wag mo kakalimutan to take your medicine"i silently laugh.Samantha is really weird when it comes to speaking tagalog.

"Baka next time na bibisita ako sayo you're lying in a coffin!"Samantha said with matching action.

"Gab,I know all of your problem.But please,Fight please hindi ko kayang mawala ka"napaiwas ako ng tingin ng magsimula ng humagulgol ng iyak si Samantha

Napakagat labi ako ng maramdaman ko ang pag-iinit ng sulok ng mata."Please..please.please"Samantha beg.

"Sam may problema ka ba?"mahinang tanong ko.Para kasing over acting naman tung si sam"N-no"I look at her seriously this time.

"Sam"seryoso na ang tinig ko."I-its Nothing"she said avoiding my gaze.

Hinayaaan ko na lang sya.Dahil kung gusto nyang sabihin ang probelema nya sya na mismo ang mag o-open ng topic nayun sayo.Hindi mo na kailangang ipilit o pilitin syang mag salita

Napatingin ako sa kamay ko ng hawakn iyun ni Sam ng mahigpit.Pakiramdam ko kapag kasama ko si Sam makakaya ko na lahat na para bang isang salita nya lang Magagawa ko na.

"PTSD(Post Traumatic Stress Disorder)Gab maraming nakakaligtas sa Trauma."mahina nyang bulong.

Dahil sa sinabi nya biglang nanumbalik sa akin ang nangyari noong gabing iyun.Ang takot.Ang paghihirap ko.Nanginginig na humugot ako ng hininga

"Alam naman nating hindi ang PTSD ko ang dahilan nito,Sam"garalgal ang tinig ko ng sabihin ko iyun

Napa iwas sya ng tingin ng makita akong nahihirapan."Nandito naman ako Gab,Hindi kita iiwan.Pangako!"I genuinely smiled at her.

I know kahit na anong mangyari hindi ako iiwan ni sam.Alam ko sasamahan nya ako sa lahat ng laban ko.

Pero paano naman ako?paano naman ako lalaban kung wla namang rason para lumaban pa?

Samantha is the only person who didn't left me.Sa kasiyahan man o kalungkutan.

I'll always treasure every single memories with her.Napaka swerte ko kay Sam.Napaka swerte ko dahil naging kaibigan ko sya.

"When times come na aalis nako Sam"i said"Please tell Duke that I love him so much"i cried while saying those word.

"No....no...no..Walang aalis.Hindi ka aalis Gab.Do you hear me?Hindi ka aalis"i watch sam pleading in front of me

"P-papagamot kita!Lalaban tayo..Kapit lang hahanap ako ng donor Gab.Akong bahala ang kailan mo lang gawin ay maging matatag."she said

Napangiti ako ng malungkot dahil hindi ako kasing tatag ni Sam.Sana meron rin akong ganyang katatag na saloobin.

"Shhhh.stop crying Gab.Please...stop na"napasinghot-singhot ako.Nagmamadaling kinuha ni Sam ang panyo nya sa bag at pinunasan ang luha ko sa mukha

"Pasok na tayo"aya ko kay sam.Tumango lng sya ay inalalayan akong pumasok sa loob ng bahay

Dalawang araw narin kaming nakauwi.Wla ngayon si Duke lumipad sya patungong Florida nong isang araw kasi nagka problema daw ang company nila doon.

Simula ng mangyari ang away namin ni Kim hindi ko na ulit nakita pa si kim dito sa bahay na bumibisita

"Wag kang magpapagod at yung puso mo ingatan mo ha?"seryoso ang tinig ni sam ng ihatid nya ako sa harap ng silid ko

"Yes Ma'am"mapang asar ang tinig kung sabe

Umirap lng sya at binalingan ang silid ko.Napa lukot ang mukha nya ng makitang maliit ito"Tang*nang Duke yan"she mumble.

Seryoso nyang binalik ang tingin sa akin"Sabihin mo lng kapa hindi mo na kaya ha?"she whispered on my ear before kissing my forehead and saying her goodbye.

"Kaya ko pa naman"i whispered to my self before opening the door of my Room.

______