ʜᴏʟᴅ ᴍᴇ ᴛɪɢʜᴛ || ᴍɪɴsᴜɴɢ

3

Czwartek spędzili bardzo w bardzo podobny sposób co dzień wcześniej. Poranny przyjazd do szkoły, lekcje, kilka przerw spędzonych z młodszymi, a kilka bez nich. Dzień minął im wyjątkowo szybko. Po zakończeniu zajęć w szkole całą grupką stali pod szkołą około 30 minut. Pożegnali się, i wrócili do domów.

Za każdym razem gdy się żegnali, Changbin dostawał od Lixia conajmniej jednego buziaka i przytulasa co zaczynało dobijać Minho coraz to bardziej. Był jednocześnie zły i smutny, wiedział, że raczej nikt go nie zechce lub zechce, ale on sam coś zepsuje i tak właśnie skończy się jego związek.

Ale chyba warto próbować coś zmienić, prawda?

-----------------

Minho jak zwykle rano, wstał, ogarnął się trochę, zjadł szybkie śniadanie, ubrał, zabrał wszystko co jest mu niezbędne i skierował się w stronę drzwi wejściowych od domu a po nich do przystanka autobusowego.

Każda przerwę miedzy lekcjami spędził sam, rozmyślając nad tym co miał zrobić po powrocie ze szkoły. Mianowicie, miał zamiar napisać do Hana czy chciałby się spotkać z nim dziś wieczorem i trochę bardziej poznać. Nie był pewny czy to dobry pomysł.

Po trzech godzinach był już w swoim domu, siedział na łóżku i zastanawiał się, czy napisać teraz? czy później? czy może wcale. Napił się wody i sięgnął po swój telefon leżący na szafce nocnej. Wszedł w wiadomości i od razu wybrał numer do Jisunga.

Minho

Cześć Jisung, tu Minho. Chciałem zapytać czy - miałbyś może ochotę spotkać się i trochę bardziej poznać?

Po wysłaniu wiadomości od razu mu ulżyło.
Na odpowiedz czekał mniej niż 5 minut, które dla niego już przedłużały się do godzin.

Jisung

- Cześć Minho, myśle że to dobry pomysł, nie mam na dziś żadnych planów i na kolejne dni raczej tez nie. Tylko gdzie i o której??

Chłopak wzdrygnął się lekko na dźwięk informujący o przychodzącej wiadomości.

Po odczytaniu jej zastanowił się chwile.

Minho

19, w parku, może być? -

Jisung

- Jasne, jak najbardziej mi pasuje, to
do zobaczenia hyung!

Minho

Do zobaczenia!

Po odczytaniu wiadomości uśmiechnął się, dawno nikt nie nazwał go hyungiem, zwracali się do siebie raczej po imieniach lub nazwiskach.

Była godzina 17:20.

Chłopak wziął szybki prysznic, przy którym dokładnie umył włosy swoim ulubionym czekoladowym szamponem. Porządnie się wytarł i wysuszył włosy które od razu zaczął układać żeby później nie startowały we wszystkie strony świata.

Moment przed 18.

Zaczął przeglądać swoją szafę, dobrze wiedział ze nie zajmie mu to chwili. Nigdy nie wiedział co ma założyć, nie mógł znaleść nic odpowiedniego na takie wyjście.