İçeriye geçen Duman masada duran bir kitaba uzanarak alır kitabın adı"Aşkın gücü"kitabı merak eden Duman kitabı açarak okumaya başlar.Duman bir süre okuduktan sonra gozleri kapanır ve derin bir uykuya dalar.
Eve gelen Afra ve Sevilay Hanim oturma odasına geçerler.Soluk soluğa kalan Afra mutfağa giderek bardağa soğuk bir su koyarak kafasına dikler.Arkasından gelen Sevilay Hanım seslenir.Elinde bardakla irkilen Afra elindeki bardağı yere düşürür.Afra hemen yere eğilerek kırılan bardağın parçalarını toplar.Sevilay Hanım:
-Kızım ne yapıyorsun.Bırak hizmetçiler toplasın.Artık ne olduysa bugün sakarlığın tuttu.
Afra elindekileri çöpe atarak hızlıca odasına çıkar geceliğini giyer ve hemen yatağa girerek derin bir uykuya dalar.
Duman derin bir uykudayken çalan telefonunun sesiyle uyanır,arayan Lolitadır.Duman telefonu açar.
Lolita:
-Oğlum nasılsın?
Duman:
-İyiyim iyiyim.Yanımdaki komsularım bile beni ziyarete geldiler.Çok iyi insanlar.Sen nasılsın?
Lolita:
-Bende iyiyim oğlum.Bu arada Türkiyenin insanlrı çok iyidirler ama sen ne olur olmaz kendine dikkat et.Neyse oğlum ben kapatıyorum ararım yine seni der ve telefonu kapatır.Dumanı arayan Lolitanın içi rahatlar ama bu sırrı daha ne kadar saklayabilirdi ? Sizce Lolitanın sakladığı sır nedir?Neyse artık öbür bölümlerde görürsünüz :)
Afranın babası Sevilay Hanıma Afranın nerede oldugunu sorar.
Sevilay Hanım:
-Kendini odasına kapattı bende rahatsız etmek istemedim.Afranın babası Afranın odasına gider ve kızının saçından öperek Afrayı uyandırır.
Afra:
-Hoşgeldin babacığım der ve yataktan kalkar.
Afranın babası:
-Hadi yüzünü yıkada yemeğe aşağıya in.
Afra:
-Tamam babacığım.Afranın babası aşağıya Sevilay Hanımın yanına gider ve Afra gelene kadar sohbet etmeye başlarlar.
Sevilay Hanım:
-Hayatım yanımızdaki yalıya yeni birileri taşındı.Bir genç adı Dumanmış.Yalnız hayatım çocuk hem yakışıklı hem cömert bide Hindistandan gelmiş.Sohbet eden Afranın annesi ve babasının yanına gelen Afra annesinin yanına oturur.
Sevilay Hanım:
-Afracığım Duman Beye gidip yemeğe gelmesini söyler misin?
Afra:
-Nerden çıktı anneciğim şimdi bu ?
Sevilay Hanım:
-Afraaaa !Hadi kızım hadi.
Üstünü giyinen Afra Dumanın yanına giderken içinden söylenir:
-Niye geldiki bu adam buraya , annemde hiç kaçırmıyo bak sen şu kadına kurnaz yaa :) Afra kapıyı çalar ve kapıyı açan Duman Buyrun der.
Afra:
-Ayıp olmazsa bir şey sormak istiyorum?
Duman:
-Tabiki buyrun.
Afra:
-Bu kapıyı niye siz açıyorsunuz?
Duman:
-Kendi evim olduğu için olabilir mi?
Afra:
-Yok o anlamda değil yani hizmetçiler var niye onlar açmıyo?
Duman:
-Kapıya ben yakındım.Hizmetçiyi buraya kadar yormak istemedim.Hem onlarda insan.
Afra sessizce :
-Sanki biz hayvan dedik.
Duman:
-Bir şey mi dediniz?
Afra:
-Şey ben annem sizi yemğe çağırıyor.
Duman:
Bir dakika bekler misin?
Afra:
-Tamam.
Duman ceketini alır ve dışarı çıkar ve Afraya şöyle der:
-Hadi
Afra:
-Nereye?
Duman:
-Gerçekten yani seni kırmak gibi olmasın ama çok unutkan bir kızsın.Annen beni yemeğe çağırmıyor muydu,eee sizin eve gidiyoruz işte.
Afra:
-Bikere ben unutkan değilim.Sen öyle bir şey demeden ceketi alıp hadi gidiyoruz diyince ben ondan şey ettim.Neyse yaa hadi annemgil bizi bekliyo.
Duman ve Afra kapının önüne gelir.Afra kapıyı çalar.Kapıyı açan hizmetçi Duman ve Afranın ceketini alır.Duman ve Afra içeriye geçer.
Duman:
-Merhaba der ve Afranın babasının elini öper.
Afranın Babası:
-Hoşgeldin Duman Bey oğlum bizde sizi bekliyorduk.Öldük açlıktan.
Duman:
-Kusura bakmayın.Biraz yavaş hazırlanmış olabilirim.
Afra içinden:
-Neden benim onu oyaladığımı söylememişti ki
Sevilay Hanım:
-Gel oğlum otur der ve sofraya oturan Duman yemek yerken Afranın annesi ve babası ile uzun ama keyifli bir sohbete dalarlar.Sessiz duran Afrada onları dinler.
Afra içinden:
-Öyle güzel konuşuyorki sesi bile insanı dinlendiriyor derken birden noluyo lan bana der ve sohbeti dinlemeye devam eder.Duman gitmek üzere ayağa kalkar onu uğurlamaya giden Afra ceketi alar ve Dumana verir Duman Afranın elinden ceketi alır ve o insana huzur veren sesiyle İyi akşamlar der ve eve gider.Kapıyı kapatan Afra içeri geçecekken telefonunu getiren hizmetçi arkadaşız arıyor der ve telefonu Afraya verir Afra odasına çıkar ve telefonu açar telefonda ki Afranın en yakın arkadaşı Selmadır.
Afra:
-Efendim Selma der
Selma:
-Nasılsınız hanımefendi aramasak hiç aramıyacaksın.
Afra:
-Özür dilerim yaa şu yeni baş belasıyl uğrasıyorum.
Selma:
-Baş belası derken?
Afra:
-Yaa şimdi bizim yan yalıya yeni biri taşındı o yani
Selma:
-Yakışıklı mı?
Afra:
-Selmaaaaa!
Selma:
-Tamam yaa demedik bir şey
Afra:
-Neyse Selmacığım yarın okulda görüşürüz.Ben kapatıyorum yarın her şeyi anlatacağım.
Selma:
-Tamam canım.İyi akşamlar diyen Selma telefonu kaptır.
Daralan Afra camı açar keşke açmaz olsaymış.Karşısında bir de ne görsün.Kaslı bir erkek sence kim olabilir tabiki Duman.
Afra açtığına pişman olur ve hemen camı kapatır.Afra:
-Bismillahirrahmanirrahim.Oneydi lan öyle yani yerleşe yerleşe benim odamın karşısındaki odaya mı yerleşmiş.Of yaaa offff der ve geceliğini yatağın üstünden alır ve giyer.Yorgun olan Afra yine derin bir uykuya dalar.Dumanda üstünü giyer ve o da derin bir uykuya dalar...
