BÖLÜM BİR : " Buruk Sevinç "

60 19 74
                                    

Annem sabah yanağıma bir öpücük kondurunca uyandım. Garip, çünkü annem beni genelde pek öpmez. Hemen yataktan fırladım. Uyku mahmurluğuyla sorularımı sıraladım.

"Anne, neden beni öptün? Yoksa babama mı bir şey oldu?"

Düşüncesi bile berbattı. Hemen ağlamaya başladım.

"Sakin ol prensesim, bir şey yok iyiyim ben ."

Babamın sesini duyunca şok oldum. Ne zaman gelmişti ki? Ben niye duymadım?

"Baba!!!"

diye çığlık atıp babama sarıldım. Ağlamam artınca babam bana daha sıkıca sarıldı.

"Ağlama prensesim, buradayım işte, ağlayıp herkesi üzme."

deyip alnıma bir öpücük kondurdu. Bir süre daha ağladıktan sonra kendimi toparlamam gerektiğini fark ettim . Çünkü genelde babamın izinleri üç gün falan olur . Bu süreyi de ağlayarak geçiremem. 

" Eeee ? nasılsın babacığım?"

Babam bana gülümseyerek baktı. O da kendimi toparlamaya çalıştığımı biliyordu. Bu ailede beni anlayan tek kişi babam.  O yaptığım her hareketi neden yaptığımı bilir. Ben annemi nedense kendime yakın göremiyorum. Annem bana alınmış gibi baktı.

" Demek ben seni hiç öpmüyorum? "

" Genellikle hayır, öpmüyorsun. "

Başımı yana yatırıp tepkisini beklemeye başladım. Burukça gülümsedi.

" Kahvaltı hazır gelin hadi ."

Babam bana bakıp göz kırptı. Bende gülümsedim. Sonrasında mutfağa geçtik. Annem babam geldiği için kahvaltıyı mükemmel hazırlamıştı.

" Sen yokken böyle güzel yemekler yiyemiyorum maalesef babacım. "

Dedim, dedim ama annem bana kızgınca baktı.

" Bak sen, öyle mi? Sen bundan sonra biraz zor görürsün sarmayı dolmayı. "

Babam kahkaha atmaya başladı.

" Siz hep böyle misiniz? "

Annem ve ben de gülmeye başladık. Bugün cumartesi yani okul yok. Böylece bütün günü babamla geçirebilirim.

" Eee prenses, nereye gitmek istersiniz bakalım?"

" Sahile tabii ki..."

Babam gülümsedi ve annemle bakıştılar.

" Tahmin etmiştim, iddiayı ben kazandım oley bee!!"

Babama şaşkınca baktım. Bu da ne demek oluyordu şimdi? Babam hemen açıklamaya başladı.

" Biz annenle iddiaya girdik. Annen senin alışveriş merkezine gitmek isteyeceğini söyledi, bende dedim ki, yok benim kızım sahile gitmek ister, var mısın iddiaya, o da dedi varım, öyle işte."

Gülümsedim. Bu babamın ilk doğru bilişi değildi. Dedim ya annemden daha yakın bana diye. Öyle işte ne yapayım? Hemen hazırlandım ve sahile gittik. Bütün günü sahilde geçirdikten sonra eve geldik. Ben erkenden yatağıma girdim. İlk başta şaşırdılar çünkü genellikle babam geldiğinde sabaha kadar otururuz. Şaşırdıklarını görünce yorgun olduğumu söyledim. Annem üsteledi kalmam için  ama babam gidip yatmamı ve dinlenmemi söyledi. Gecenin biri ama hâlâ uyuyamadım. Arada ağlayacak gibi oluyordum ama sesim içeri gider diye kendimi tutuyordum. On dakika kadar sonra kapım çaldı. Hemen uyuyormuş numarası yaptım. Kapım yavaşça açıldı ve babam yavaşça gelip yatağıma oturdu. Yatağıma oturunca gözlerim dolmuştu ama uyuma numarasını sürdürdüm. Babam yanağıma ufak bir öpücük kondurdu.

ASKER' İN KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin