Gecenin Aydınlığı

1.Bölüm

İtalya/Derin

Sabah alarmın sesiyle gözlerimi açtım. Ama yataktan kalkmak istemiyorum. Yatak resmen beni kendine çekiyor. Her sabah aynı şey olmak zorundamı? Ama birden aklıma bugün gireceğim üniversite sınavı gelince yataktan fırladım. Evet! Resmen fırladım. Koşarak lavoboya gittim. Lavodan çıktıktan sonra akşamdan sandalyenin üstüne özenle koyduğum kot tulumumu ayağımada konverslerimi giyindim. Saç zaten doğuştan düz olduğu için taramam yeterli oldu. Hafif bir makyaj yaptıktan sonra tamamen hazırdım. Son kez aynadan kendime baktım ve odadan çıktım. Merdivenlerden aşağı ikişer üçer indikten sonra salona varabildim. Zaten hızlı inmemek mümkün degil aşağıdan mis gibi kokular geliyor. Ömür yine döktürmüş olmalı. Mutfağa doğru gittiğimde Ömür'ün kahvaltı hazırladığını gördüm. Yanına gidip yanağına kocaman bir öpücük kondurdum. Ömür beni fark edince gülümsedi. Ha bu arada Ömür benim ev arkadaşım ama sadece ev arkadaşım değil. Herşeyim! Bu hayattaki en değerli varlığım. Beni asla yalnız bırakmayan çocukluk arkadaşım.

-Günaydın fıstık. Hıç uyanmayacaksın zannettim.

-Sanada günaydın. Gece uyku tutmadı o yüzden verandaya çıkıp biraz oturdum. Geç yattım.

-Hadi şu tabakları masaya götür. İşin ucundan tut azcık.

Tabaklar elimde masaya doğru ilerlerken Ömür'ün sesini duydum.

-Heyecanlı mısın?

-Ölüyorum.

Tabakları masaya koydum. Ömür'de çayı getirdi. Güzelce kahvaltımızı yaptıktan sonra çantalarımızı alıp evden çıktık. Çağırdığımız taksi bizi kapının önünde bekliyordu. Takside etrafın güzelliğini izlerken Ömür'ün telefonu çaldı. Yüzü birden kaskatı kesildi. Telefonu kapattı. Merak edip Ömür'e sordum.

-Arayan kimdi Ömür?

-Kimse değil canım bankadan arıyorlar.

Dedi. Ama ben inanmadım. Arkadaşımı tanırım ben ama daha fazla sorup canını sıkmayacağım.Okula gelmiştik. Ve ben heyecandan ölmek üzereydim. Sanki ayakların benden izinsiz geri adım atıyordu. Artık sınav vakti gelmişti. Ömür ile sınav olacağımız sınıflar farklı olduğundan dolayı bizim için ayrılık vakti de gelmişti. Ömür bana uzanıp şans öpücüğümü verdi. Tabiki bende ona .. O sınav olacağı sınıfa gitti bende kendi sınıfıma. Sınıfta her yer dolu arkada bir boş sıra görünce hemen oraya doğru yürüdüm. Etrafımdaki herkesin heyecanlı olduğunu fark edince iyice heyecanlandım. Sıraya oturdum. Acaba nereyi tutturacaktım? Dereceye girebilecekmiydim? İstanbul'daki okulu kazanabilecekmiyim? Bu kafamdaki soru işaretleri aklımdaki tüm çalıştıklarımı unutturuyordu. O yüzden kafamdaki soru işaretlerini unutmaya çalıstım. Ne kadar unuttuysam artık. Hoca içeri girdi. Hemen sınav kağıtlarını dağıttı. Sınav kağıdını elime aldım. Bu kağıda her yazacağım doğru beni hayallerime her yanlış imkansıza sürükleyecek. Herşey benim elimde saatler akıyor. O yüzden kağıda ismimi yazarak sınavıma başladım..

SELAM ARKADASLAR..İLK BÖLÜM GELDİ AMA UMUTSUZCA YAZDIM OKUMA OLDUĞUNA RAĞMEN BEĞENİ SAYISI YOK..LÜTFEN OKUYUP GECMEYİN O BUTONA BASIN.İNANIN ÇOK UĞRASTIM İNSALLAH BEĞENİRSİNİZ.İLK BÖLÜMLER BİRAZ YAVAŞ GELEBİLİR AMA İLERLEYEN BÖLÜMLERDE HEM DAHA HIZLI HEMDE DAHA GÜZEL OLACAK.İYİ OKUMALAR...