Three

146 10 2
                                    

Win finds it weird to mingle with other animals in the animal shelter. First of all, because they don't talk in human. Second, they are not potential fuck buddies. Win lives off of sex and not having his life's driving force is like a death sentence. Pakiramdam niya ay para siya nanghihina kahit isang araw palang ang nakalilipas. Pagkatapos siyang ireport ni Bright sa animal shelter ay ikinulong siya sa isang cage, deprived of any human contact. He feels like he'd just die right then and there dahil mukhang hindi na siya makakahingi ng tulong. Magiging bunny na lang siya habangbuhay.

But yesterday, when he saw Bright in the hotel, hindi niya maipagkakailang at that moment, he suddenly had will to live.

That classmate of his was always the type to eat alone. He never really enjoyed company, opposite to him na hindi yata kakayanin ang isang minuto sa school na wala siyang kasama. Win had always wondered whether the boy was just like that in school, or is he really someone who had no friends since birth?

Besides sex, his life's thrill is to know Bright Chivaaree's secret life. If meron man.

He wanted to know his likes, his dislikes. He wanted to see him smile for once, dahil sa tuwing magtatagpo ang kanilang mga mata ay kunot ng noo lamang ang ibinibigay nito sa kanya. He wanted to see him, the real him, because he didn't understand why Bright never found him attractive or at least went near him when everybody wants to be close to him. Win knows that he has everything a person could ask for, so he wonders why that is not the case for the guy.

Habang lipad ang kanyang isip, hindi niya na namalayang one of the animal caretakers opened his cage. Liliguan na yata siya ng caretaker. 

Nang mailabas na siya ay hindi na niya pinalagpas ang pagkakataon at tumalon na siya sa pagkakahawak nito. Nagtatalon na siya papunta sa palikuran ng animal shelter. Wala na siyang pakialam kahit sobrang dumi at amoy poso negro pa ang loob nito. Ang mahalaga ay hindi siya makita ng caretaker.

Asan na 'yun? Bunny, bebe? Shet, saan na kaya nagpunta 'yun? Palakas na nang palakas ang tinig ng caretaker, which just means palapit na rin ito ng palapit sa direksyon niya.

He takes a deep breath and started praying. He is not religious, but if this would bring him back to his human form, he'll do anything. Literally everything. And so he did.

When he opened his eyes, he looked down  to check if his bunny self is seen sa guwang sa bandang ilalim ng pinto, only to find out that he's got it back. Imbes na sahig ang makita ay ang Little Metawin ang bumungad sa kanya. He has that thing hanging in between his legs again. He's finally back to being human. Sa wakas!

He almost shouted in glee and relief, but then he realized he's divested of his clothes.

Naghintay muna siya ng ilang minuto. Pinakiramdaman niya muna ang tunog ng paligid, the voice of the caretaker and her footsteps. Ayun.. wala na. Covering his private part with both of his hands, he looked for something to cover himself with.

Mabuti na lamang at may nakita siyang floral na duster na nakasampay sa may bintana kaya agad niya itong isinuot. Bahala nang magmukhang katawa-tawa. All he cares about right now is getting out of the shelter with no one recognizing him.

Pagkatapos niyang maisuot ang damit ay umakyat siya sa bintana ng banyo at tumalon doon papunta sa baba. Mabuti na lamang at nasa first floor ang animal shelter dahil kung hindi ay mahihirapan siyang makababa dito.

Their hotel is just across the shelter kung kaya't naglakad na lamang siya pabalik. Pinagtitinginan na siya ng mga tao sa kalsada dahil sa suot niya ngunit wala na siyang pakialam. He barely even escaped in the animal shelter without getting caught. Hindi niya na nga inaasahang babalik pa siya sa pagiging tao, kaya wala na ito sa kanya.

Somebunny To LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon