Dairy Of A Queen Bee

Chapter 3: Safe In His Arms

My hero!

Here he is right now… carrying me… lifting me ito a state of pure bliss. Ang saya-saya ko. Nakalimutan ko na nga ‘yung twisted ankle ko. Ang importante, may mag-aalaga na sa ‘kin. Nandito na ang knight in shining armor ko.

Okay ka lang?”, tanong ni Hiro sa akin while flashing his sweet and cute smile. Napansin niya ‘yata na kanina pa akong nakatitig sa kanya. Well, can you blame me? I’m sure, kung kayo rin ang nasa posisyon ko ngayon, you’ll never take your eyes off him.

Slight.”, I answered in a calm but royal manner. Ganito dapat pag Queen Bee. Kahit masakit, kahit mahirap, dapat… laging poised!

He walked a few steps, habang nakikita ko ang kanyang footprints in the sand. Then, gently, ibinaba na niya ako sa white sand. Sigh. Sana forever na lang niya akong binubuhat. Most people say good things come to an end, but in this situation, I have to ask him.

Aalis ka na ba?”

Ngumiti lang si Juan Carlos, at sinagot ang tanong ko.

Kadarating ko lang sa buhay mo, and now you want me to leave?”, sabi niya, sabay kindat.

Grabe! Ang cute niyang kumindat. Dahil d’yan, sorry na lang kina Nash Aguas at Enrique Gil . Walang-wala kayo kay Juan Carlos. He makes my heart beat so fast. Mahihimatay na ‘yata ako sa sobrang kilig. Pero bago pa ako mawalan nang malay, kailangan ko munang sagutin ang tanong niya.

No! I didn’t think twice. Pero napalakas ‘yata ‘yung reaction ko. Cause after saying the two letter word, biglang sumakit ulit ang ankle ko. Ouch!

Saan ba masakit? Dito ba?”, he politely asks.

Buti na lang, mabilis si Juan Carlos. Agad niyang hinilot ang ankle ko. Si Juan Carlos lang pala ang makakatanggal ng pain na nararamdaman ko. His touch felt warm and caring. And for the first time, I felt safe… na para ba’ng walang kahit ano, o kahit sino na makakasakit… at makakapagpa-iyak sa ‘kin. With Hiro around, I don’t think kailangan ko pa ng doctor. He’s all I need. He’s all I want.