FİGAN (+18)

13 (+18)

Selam! Uzun zamandır yoktum. Bok gibi kitabımızın yeni bolumundeyizzz!! ( ⚈̥̥̥̥̥́⌢⚈̥̥̥̥̥̀)

Bana umutla bakan gözleri ilk kez bu kadar canlı parlıyordu. Onu ilk kez bu kadar heyecanlı ve gerçekçi görmüştüm. Benimle sevişirken bile bu çocuksu hali yoktu. Yutkundum. Ellerimi kavradı büyük sıcak elleriyle.

"Bebeğim... çılgınlık istiyordun. Bak büyük bir çılgınlık!"

Kafamı belli belirsiz sallayıverdim.

"Ancak... çocuklarım var orada. Biriyle bile göz göze gelmek istemiyorum. Onları terk eden annelerini kolay kolay unutmalarini beklemem tabiki de ama...böylesi uygun gözükmüyor"

Gözlerini devirdi.

"Kolayca halledebiliriz. O evi biliyorsundur. Çocuklarının hangi saatte nerede, ne yaptığını pekâlâ biliyorsun. Adanan'ı düşünme ve bile."

Göğüsünü kabarttı.

"Ben varım!"

Bir an içimden şuh bir kahkaha atmak istedim. Komik gelmişti. Komik ve absürt.
Yeniden bana umutla yavru bir köpek gibi bakarken dudaklarımı disledim.

Baş parmağını dudaklarım üzerinde gezdirdi. Belimden tutup kendine çekti ve yoğun şekilde öptü.
Nefes nefese ona bakarken saçlarımı okşadı.

"O paralar elimize geçerse bu şehri, bu ülkeyi terk eder kendimize yeni, mutlu bir hayat kurarız. Sevgi olur. Mutluluk, aşk neler istiyorsan sana verebilirim. Geçmişini siler benimle Yeni bir hayata başlayabilirsin. Sadece son kez...o eve girmeli o paraları almalıyız. Seni seviyorum. Gel...lütfen bebeğim..."

Biriken yaşlarım ile ona bakıyordum. Neden böyle duygusal olmuştum birdenbire? Kafamı yavaşça salladım. Güldü. Sırıttı. Kahkaha attı. Onun bu sevinçli halleri beni mutlu etmedi.

Sıkıca sardı kollarını. Her zaman beni sarhoş eden kokusu bu sefer bir başka geldi. Gözlerimden başlayan sıcaklık büyüyerek tüm bedenimi alev aldı. İri, saçlarımı okşayan elleri midemi bulandirdi. Dayanamadım ve ondan hızla uzaklaştım. Nemli gözlerimi silip sırıtan suratına baktım.

"Biraz dinlenelim. Akşama hazırlamalıyız"

Kafasını salladı. Beni kendine çekti. Onun bu doyumsuz halleri beni burada tutan tek şeydi belli ki. İç sesimin kufurleri ilk kez beni rahatsız etti. Silkelenmem, kendime gelmem gerekti. Titrek ve derin bir nefes aldım.

Belimden tutarak geri geri giderken tırnaklarımı omzuna batırdım. Yatağa bir toprağa düşen yaprak gibi düştüm. Üstümde bağımsızlığını kurdu. Bedenen karşısında tüm çıplaklığımla dururken ruhum kabuğuna çekilmişti. O benimle ateşli şekilde sevisiyor, her noktami diliyle talan ediyordu.

Vücudumun getirisi ile inliyordum. Ama gözlerimin önünden hayatım bir film kaseti gibi akıp gidiyordu. Son zamanlarda hissettiğim bu şeyde neydi?
Bacak aramda ki aleti hiç olmadığı kadar canımı yakıyordu.

Hayır, o kadar sert davranmiyordu ancak...canım acıyordu işte! Gözlerim doluyor, bedenim geriliyordu. Onun karşısında bir zamanlar zevkle kivrinan bedenim gitmiş acı çeken ruhum süzülerek içime işlemişti.
Tanrım!! Bitsin bu işkence!

Goguslerimi sıkıyor, yalıyor ve surkli inliyordu. Kadınlığım onun altında sizlarken ateşli gözleri beni küle çeviriyordu. Dudaklarımı yaladı. Ağzımın içine doğru inledi. Dili dilimi talan ediyor onunla beraber inliyordum. Aleti içimde buyuyordu. Ve bu önceki gibi zevkli değildi. Dişlerini geçiriyor izlerini bırakıyordu. Saçlarını cekistiriyor, ona surtunuyordum. Bunu neden yapıyorum?! Belimi kavislendirdi ve köküne kadar içine girdi. Çığlık attım...nefesimi içine çekti. İşte burada anlamaliydim!

Onun elleri çıplak vücuduma imzalarını atarken ağzıma gelen midem aglamam için destek oluyordu. Islak dudakları...
Hayır! İstemiyorum!!! İstemiyorum!!
Biri duysun beni. Göz kenarimdan akan bir damla yaş saç diplerime karışırken onun zevkli inlemeleri kendimden tiksindiriyordu.

İçimde akan sıcaklığı ile gülümsedi ve kendini yanıma birakti. Kollarıyla beni sarmaladı.
Kuru öpücükleri saçlarımda dans ediyordu. Kafamı çevirdim ve yavaş yavaş batan güneşe baktım. Dudaklarım titriyordu. Çocuklarım geldi gözümün önüne...saray yavrusu evim...eski evim! Sonra da kocam olacak adam...Adnan...

Burnumdan derin bir nefes alarak yüzümü Cihangir'e döndüm. Zayıf kollarım ile onu sarmaladım. İçimde ki huzursuzluğu def edip sıcak kollarına sığındım.
Ben Figan! Yanımda ki adamın da dediği gibi...güzel bir hayata adım atacaktım. Bu yolun ilk ışıkları gece yapacağım soygun olacaktı. Ve ben kendime hiç olmadığı kadar güveniyor, içimde büyüyen huzursuzluğa siktir cekiyordum.

Güzel...her şey çok güzel olacaktı. Figan... istediği hayatın dalına tutunacak ti!!

Sanırım sona iyice yaklaştık bro.
Yorumlarınızı bekliyorum🧠🙆