Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
To było tak, jakby prawie nic się nie zmieniło. Po trzech latach nieinteresowania się nowymi zwycięzcami Eurowizji media społecznościowe Tatum były nimi wypełnione. Przez cały tydzień widywała twarz, którą niegdyś kochała i dość prawdopodobne było, iż te uczucia nadal nie zniknęły.
To było słowo zajmujące wszystkie jej myśli. Miłość. Tatum naprawdę myślała, że zapomniała już o Victorii, zwłaszcza że minęły trzy lata, odkąd widziała ją po raz ostatni. Jednak powoli doszła do wniosku, iż to nie była prawda. Nawet kiedy Tatum postanowiła trzymać się z daleka od internetu, by nie widywać ich tak często, nadal nie mogła zapomnieć o basistce.
Jednakże miała dużo zajęć w ciągu dnia, co pomagało jej unikać twarzy, na którą kiedyś nigdy nie chciała przestawać patrzeć. Była zajęta spotkaniami, sesjami zdjęciowymi i wywiadami, co niezwykle ją rozpraszało. Jej myśli nieustannie powracały do Victorii, czasem nawet nieświadomie.
Fakt, że wraz z upływem tygodnia zbliżał się dzień jej wylotu do Mediolanu na kilka sesji oraz spotkań. Chciałaby móc zostać w swoim pokoju hotelowym, opuszczając go tylko, by pójść do pracy, lecz nie mogła. Kiedy powiedziała o tym swoim dawnym przyjaciółkom, których nie widziała od wyjazdu z Włoch, modelka została dodana do czatu grupowego, gdzie umówiły się na odpowiadający wszystkich termin spotkania.
Grupa dziewczyn niekoniecznie utrzymywała kontakt po tym, jak Tatum wyjechała, ponieważ wszystkie wiedziały, iż rudowłosa potrzebowała przestrzeni. Jednak wszystkie były rozczarowane, kiedy ta nie nawiązała z nimi kontaktu po kilku miesiącach milczenia. Z czasem zrozumiały, że wspomnienia Włoch były dla niej prawdopodobnie zbyt bolesne, gdyż straciła tam nie tylko swoją dziewczynę, ale również swoich przyjaciół.
Aktualnie Adler siedziała w swojej sypialni w domu jej domu rodzinnego, otaczały ją sterty ubrań i dwie walizki. Z głośnika podłączonego do jej telefonu wydobywała się piosenka Rihanny, którą Tatum śpiewała, strasznie przy tym fałszując.
Co jakiś czas mama wchodziła do jej pokoju, żeby ją pogonić. Dobrze wiedziała, iż jej córka odciągała pakowanie. Kazała jej również „się zamknąć", gdyż okropny wokal było słychać aż w gabinecie jej ojca. Dźwiękoszczelnym gabinecie jej ojca.
– Tatum Chiat's Adley – powiedziała kobieta surowo, po raz kolejny wchodząc do pokoju z kubkiem herbaty i kilkoma ciastkami na talerzyku w rękach. – W tym pokoju nie zmieniło się nic, odkąd ostatnio w nim byłam.
