Hayallerimin katili mafya

1~MİNNET BORCU

Aslında hayat tam da boktan giderken o bir anda gelen güzel haberle rahat-
lama hissi çok iyidir ve şuan buna ihtiyacım var bir oda dışına bile
çıkamayan bir zavallıya döndüm.

Beni zorla ev hapsine alan babamdan
her zaman nefret edeceğim.Benim
hayallerimin katili dünyamın tek sahibi kadar davranmasını daha ne kadar izleyebilirim bilmiyorum sadece bana zarar vermesinden korkuyorum.

Ben bunları düşünürken bir anda odanın kapısı ardına kadar açıldı.
İçeri baba kelimesini sadece hitap olsun diye söylediğim yaratık geldi.
Yanıma geldi ve bir tane tokat attı bir
anda ne olduğunu anlayamadan bayılmışım.

Bayılmadan önce duyduğum tek şey
bağıran erkeksi bir ses ve bir adet silah sesi ve gözlerimi karanlığa yumdum.

.....
Uzun süre sonra gözlerimi açtım sadece canım yanıyordu.Bu hep alışık olduğum ağrılardan değil ama.
Etrafa bakınca evde olmadığımı farkettim ve yanımda tanımadığım bir adam vardı.

İlk başta babam zannettiğim için ağlamaya başladım hemde hüngür hüngür "bana zarar verme baba sana yalvarırım lütfen"dedim.

Tanımadığım adam yaklaşıp sarıldı
saçlarımı okşamaya başladı.Bende ona sarıldım keşke şuan zaman dursa ve hep böyle mutlu kalabilsem"Gamze
lütfen korkma ben yanındayım ve
şunu unutma ben varken kimse sana
zarar veremez"dedi.

Ondan ayrıldım"Ben burada kalmak
istemiyorum senin yanında olmakta
istemiyorum sadece birazcık korktum
olayları abartma."dedim.Bana değişik
bir bakış attı ve sonra konuştu."Sen
bana karşı gelemezsin malesef burada
kalacaksın sana zarar gelmesine göz
yumamam senin baban olucak o piç adama, adamlarım haddini çoktan bildirdi sana kalkan elleri tek tek kırıcam"dediği an çenesi kasılmıştı
Neden beni umursuyor ki manyak adam daha onu tanımıyorum bile.

"Daha seni tanımıyorum bile beni neden korumaya çalışıyorsun ki?"
Bir an duraksadı galiba böyle bir soru beklemiyordu benden herhalde.Biraz
düşündükten sonra cevap verdi.
"Çünkü sen benimsin anlıyor musun bana zorluk çıkartma lütfen canını yakmak istemiyorum"dedi.

"Ne tür bir manyaksın sen" dedim sinirle "Hem beni korumak istediğini
söylüyorsun hemde canımı yakmakla tehdit ediyorsun asıl piç olan sensin
aptalın tekisin"dediğim anda koluma
sertçe vurdu.

Canım çok acıdığı için refleks olarak
bağırdım ve gözümden gelen yaşlara
lanet ettim.O da yaptığının sonradan
farkına varmış olacak ki hemen ko-
lumu inceledi ben ise ağlıyordum.
Gerçekten çok güçsüzüm.Koluma
bakınca morardığını gördüm.Kolumu
ovuşturuyordu yavaş yavaş kolumu
direkt çektim elleri arasından.

"Güzelim bilerek yapmadım sinirim
bozuldu sende laf dinleseydin"dedi.
İşte bu bardağı taşıran son damla oldu."Sakın benimle bir daha konuşma,konuşsan bile cevap vermeyeceğim sana"dedim ve yatağa
uzanarak arkamı döndüm.Saçlarımı
okşamaya başladı.Saçımı tutup önüme aldım."Heyy yapma şöyle,benim olana dokunmam yasak değil sonuçta istediğin kadar çek saçını yinede benimsin."dedi.
Bu boş lafları nerden buluyor anlamıyorum.Yatakta uzanmaktan
canım sıkıldığı için kapıya yöneldim.
Kağıt kalemi alıp"MERAK ETME BİR YERE KAÇMAM"yazdım büyük harflerle anlasın diye.Malum kafadan bir kaç tane tahtası eksik.

Ayağa kalkıp yanıma geldi,tam dibime daha doğrusu.Bana imalı imalı baktı önce sanki ciddi miyim diye sorguluyordu."Konuş benimle"bağırdı daha doğrusu kükredi bağırmak az kalır.

Ne var dercesine ellerimi salladım,o
ise ellerimi tuttu"Güzelim benim neden böyle yapıyorsun"dedi üzgün bir şekilde sanki hayatında kalan ve
tutunabileceği tek dal benmişim gibi.
Tabi benim salaklığım kıyamadım ve konuştum"Off ya üzülme al bak konuştum başın göğe erdi mi?"dedim
sinirli bir şekilde,o ise hafif sırıtarak
sarıldı gerçekten mafya değil de koca bir bebek gibi davranıyor.....

İLK KİTABIM UMARIM BEĞENİRSİNİZ
VOTE VERMEYİ UNUTMAYIN LÜTFEN