Ömür Boyu Gece

Anlaşma

( YAZAR )

Gece nefesini tutmuş Ömürü dinliyordu aynı zamanda içinde hep buruk bir acı vardı ,sürekli Hakan ile Ömürü kıyaslıyıp duruyordu. Ömür sevdiği kadın için bir yıldır yasta Hakan, sevgilisinin bedenine dokunamadığı için başkasıyla evlenmiş. Hayat garip bir şekilde onları birbirleriyle buluşturdu diye düşündüler. Her ikiside birbirlerinin gözlerinde derin bir hüzün yakalıyorlardı. Ömür Geceye samimi bir şekilde yaşadığı tüm hayatını önüne sürdü. Aynı samimiyeti Geceden de bekledi. Gece yarı ağlamaklı başından geçen tüm olayı anlattı. Gece ve Ömür iki yaralı aşıkdılar, çok iyi iki arkadaş oldular. Sadece ikisinin bildiği bir anlaşma yaptılar aralarında. İkisi de kimseyi sevemeyeceklerdi asla. Bu yüzden aile baskısından kurtulmak için Ömür ve Gece evlenme kararı aldılar, aynı evde yaşayıp farklı yataklarda yatacaklardı. Ayrı odaları olacakdı ve bu anlaşmayı sadece Gece ve Ömür'ün haricinde en yakınları dahinlinde kimse bilmeyecekti. Gece Ömür'ün bileğine baktı ansızın derin bir yara izi vardı. Ömür'e sordu ama Ömür Geceyi geçiştirdi. Gece de çok üzerine durmadı.

Gece anlam veremediği bir şekilde babasından dayak yiyordu. Babası evlenmesine izin vermiyordu.

(Gece)

Anlayamadığım bir şekilde babam beni dövdü. Ömürle evlenmeme izin vermiyip, beni evden attı. Kendimi bildim bileli babamdan dayak yiyorum. Ağzımda metalimsi bir sıvı var, burnumda bir sıcaklık hissediyorum. Galiba burnum kanıyor. Gidebilecek kimsem yok. Babam kimsele arkadaşlık kurmama izin vermiyor. Sadece Aysel var o da il dışında. Ömür'ün cep numarasını aldığım yeni aklıma geliyor, arasam yanlış anlar mı acaba? Ama ne olursa olsun ara demişti, çekinerek numarayı çevirdim ve bir kez çaldıkdan sonra hemen açtı.

+Gece akşamın bu saatinde bir şey mi oldu?

Sessiz kaldım önce yutkundum sonra ağlamakdan kısılan sesimle:

- ''Beni acil gelip alabilir misin ?'' dedim. 

Başım aşırı derece dönüyor. Ayakda duramıyorum ama Ömür gelene kadar sabretmeliyim. Beş dakika sonra Ömür tarif ettiğim yere arabasıyla geldi. Mahallenin başındaki parkta bir banka zor atmışdım kendimi. Beni böyle gördüğünde şok oldu. Onu az biraz tanıdıysam gözlerinden ne kadar sinirli olduğunu anladım. Sonra düşündüm onu sinirlendiricek herhangi bir sebeb yok. Ömür yanıma gedi aceleyle. 

+ Noldu sana? Bunu sana kim yaptı?

Sadece ayağa kalktığımı hatırlıyorum sonra güçlü bir kol beni kuş gibi kaldırıp kucağına aldı. Gözlerimi açtığımda bir hastanedeydim. Burnuma hemen hastanenin ilaç kokusu doldu. Kendimi bildim bileli hastaneleri hiç sevmem. Daha yeni güneş açıyor. Sabaha kadar burada uyumuş olamam değil mi?  Kafamı çevirdiğimde karşımda tanıdık bir sima görmemle yüzümde bir tebessüm oldu, çok yorgun görünüyordu. Ne yani tüm gece uyumadan beni mi beklemişti? Ömür bana gülümseyerek:

+'' Daha iyimisin?'' diye sordu.

(Yazar) 

 Ömür sabaha kadar gözünü kırpmadan karşısında uyuyan masum güzelliğe bakıp durdu. İçi içini yedi.'' Nasıl bir insan bu masumluğa el kaldırır!'' diye. Ve o dakika kararına daha çok bağlandı onunla kesinlikle evlenecek ve daima koruyacakdı. Çünkkü hem kendinin hem de Gecenin buna ihtiyacı vardı. Gece gözlerini açtığında Ömür:

+'' Daha iyimisin?'' diye sordu.

Gece boğuk bir sesle:

- ''Evet.'' dedi. Ömür :

+''Bugün evlenelim mi?'' diye sordu. 

Gece şaşkılıktan cevap veremedi ama eve de dönemezdi artık. Kararsız bir şekilde:

-''Tamam'' diyebildi sadece.