flightless bird

düşünüyorum...

"Hayal kurmak bir tür hastalıktır" evet bi yazarın sözü gibi tırnak içinde söyledim. 4 üniversite bitirmiş bir yazarın sözü olmasa da benim kendi düsüncem budur. Iyi bir yazar değilim aklımdan geçenleri istediğim gibi dökemem aslında ama bi kaç şey paylaşmak istedim hayatımdan.

Evet sözüme gelelim hayal kurmayı sevmek gerçekten bi tür hastalık deģilmidir sence? Öyledir çünkü öyle güzel şeyler hayal ediyorsun ki dünyayı yönetmek, şarkı söylemek, dans etmek, justin bieberla evlenmek, evet bunu hayal edenlerde var bize sadece saygı duymak ve bize hayalini söylediğinde yüzüne ani kahkahalar atmamak kalıyor. Hayal hayaldir bi tür işkence daha doğrusu

Açlıktan ölüyorsun ve önüne en sevdiğin yemekler geliyor, en güzelleri ama hiçbirini yiyemeden geri götürüyorlar. Bi farkı yok gerçekten, burdaki fiziksel bir açlık ve hissetmek daha kolay ama ruhunuzada aynı açlığı hissettiriyorsunuz, ancak hayal kurmak kaçınılmazdır.  Ne kadar eleştirsemde bazen tavana dalıp giderken kendimi evan peters'la hayal ettiğim oluyor. Evet tabiki hayalim bu değil , evan peters'ın yakışıklılığı tartışılmaz ama  hayalim bir insan olamaz hiç kimsenin olmamalı bir insanı hayaliniz olacak kadar büyütmeyin, çok sevin, şarkılarını dinleyin, filmlerini izleyin, kitaplarını okuyun, ama "en büyük hayalim bir gün onu öpmek" demeyin bunu kendinize yapmayın belkide "tek hayalim bi gün beni öpmeyi hayal eden hayranlarım olması" demelisindir. Kendinizi sevin çok sevin, işte sevilmenin ilk görevini halletmiş oluyorsun. Sevilmek oldukça zordur, en çokta sevdirmek için çabalıyorsan iş içinden çıkılmaz bir hal alır, eğer sevdiğin insanın seni sevmesini istiyorsan gözlerinin içine bak, bir şeyler yapmaya çabalama sadece tüm hislerinle bak, benim en büyük sorunlarimdan biri göz teması göze bakma konusunda sorin yaşıyorum, bu yüzden sevilen biri olmayadabilirim, ya da çabalıyorumdur. Bazı düsüncelerim sanırım bunlar benim adım Vivien bu da günlüğümün ilk sayfası 'hoşbulduk