Ertesi gün normal kalkmam gereken saatte kalkıp okuluma gittim.
Bir süre istemesem de buna katlanmak zorundayım, bu okula gitmeliyim
Bir sekilde müzik dinleyerek, kitap okuyarak, tenefuslerde tuvalette sigara icerek 8 saati gecirdim
Normalde ya kafeye ya da direkt eve giderdim
Bu sefer okul sonrası sahile gitmek istedim.
Ve gittim aynı kayanın üzerine oturdum iyice yerleştim
Sırtıma çantamı koydum ve yasladım, öksürmeye basladım, ilkbahar olsada kışın başıydı henüz soğuk gitmedi hala rüzgar estiğinde buz gibi oluyorduk.
Bir sigara sol kolumu başımın altına koyup yere yattım
Biseyler düsünmüyorum aslında ama boş boş da bakmıyorum gökyüzüne hislerim var o hislerle daldım ve uyuyacak gibi oldum sonra elimde ki sigara bacağımı yakınca hafif dalan gözlerim aniden açıldı en sevdigim siyah kotumu yakmışım. Üzüldüm doğruyu söylemem gerekirse
Artık bu sahilde beni çeken birşeyelr var daha önce hiç gitmediğim ve gitmekten hoslanmadığım sahile, 3 gün peşpeşe gitmiştim ve üstelik hasta olmuşum
Normalde bağışıklığım iyidir kolay kolay hastalanmam ama hava gercekten soguk
Hava yavaş yavaş kararırken
Kendimi o çocuğ beklerken buldum, kendimi inandıramıyordum, kendimden beklemiyordum
Ama baska açıklamada bulamıyordum
O bana "ertesi gün bir kaçık gibi burda olurum" demisti. Demekki yeniden yanıldım ve tek kaçık benim, sadece 2 dakika gördüğüm çocuğu 3 gündür bekliyorum
Çok aptalca ve kücük düşürücü, böyle şeyler yapmazdım.
Saat 8e gelirken çantamı alıp
Kafam önce eve yürümeye başladım.
Hava ćok erken kararıyordu neredeyse önümü göremiyecektim
Ailem ? Ailem beni pek merak etmiyorum hatırlıyorum da geçen sene arkadaşımla sabaha karşı geziyorduk ve kayıp olmuştuk eve sabah 6 gibi gelebilmiştim. Annem beni karşısında görünce hiçbişey dememişti, sadece omuzuma hafifçe dokunup kaşlarını kaldırmıştı ve oturma odasına gitmişti
Bir insan başka nasıl umursamadığını belli ederki. ben annemi seviyorum, annemi çok seviyorum. Beni sevmesi için çabalamıyorum. Belkide sevemeyeceģi kadar gerçekten aptal bi kızımdır.
..
Eve geldim bilgisayardan en sevdiğim diziyi açıp ışıkları kapatmıştm kendime bir kahve hazırladım. Odam gerçekten dağınıktı, kendime yerde bir yer bulup oturdum.
Daha izledigim bölüm bitmeden uyuyakaldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
flightless bird
Teen Fictionölümden korkmak diye bir şey var, bir tür kavram. Bundan korkanlar güçsüz korkmayanlar ise birer kahraman gibi görünüyor. Doğruyu söylemem gerekirse ben korkuyorum ve bi o kadarda çok yaklaştım. Benim korkumun sebebi boşa yaşamış olmak, sanırım haya...
