𝙊𝙩𝙚𝙡 𝙊𝙙𝙖𝙨ı {Hyunlix} √

4

Hyunjin ile Felix evde yapacak bir şey bulamamış yine dışarıya çıkma kararı almışlardı. Zaten başka ne yapabilirlerdi ki?

Felix önüne gelen taşa tekme atıp ileriye Hyunjin'in hizasına fırlatmıştı. İlerlediklerinde bu sefer Hyunjin taşa tekme atmıştı ama caddeye uçmuştu. Hyunjin kıkırdarken Felix onu izliyordu.

"Hadi gel şu araya girelim. Hem serin?" Hyunjin başı ile onaylayıp Felix'i takip etti. Arasıra Felix'e bakıyor bakışları kesişince önüne dönüyordu.
Ara sokağa girip kaldırım taşının üstüne buldukları kartonu serip oturdular.

"Hyunjin" Hyunjin bakışlarını ayakkabılarından çekip yanındakine çevirdi. Devam etmesi için kaşlarını indirip kaldırdı.

"Bence uzatmayalım" Hyunjin anlamadığı için kaşlarını çattı. "Neyi uzatmayalım?" Felix gülüp Hyunjin'in ense saçlarını okşadı. "Bana olan bakışlarının farkındayım, eminimki ben de sana öyle bakıyorumdur." Hyunjin bakışlarını kaçırıp sordu. "Nasıl bakıyormuşum?"

Felix oflayıp parmak uçlarıyla Hyunjin'in çenesini tutup yüzünü kendine çevirdi. "Gözlerin parlıyor Hyun. Ben hariç nereye baksan ya düz bir suratın oluyor, yada dudağını büzüyorsun. Hyunjin."

"Aslında dediklerinde haklısın. Ama-" cümlesi Felix'in dudaklarıyla kesildi. Uzun bir öpücük değildi, birkaç saniye sadece bastırıp geri çekilmişti.

"Hyunjin. Seni çok güzel severim. Öyle bir severim ki bulutlarda gibi hissedersin." Hyunjin gülümseyip bakışlarını ellerine dikti. "Sen benim yanımda olduğun sürece ben hep bulutların üzerindeyim. Lixie" 'Lixie' kısmını aegyo yaparak söylemişti.

Felix Hyunjin'in dudaklarına kendi dudaklarına bastırdı.

Öpüştükten sonra yüzlerinde ki sırıtış ile evlerine ilerlediler.

Hyunjin aşkını unutmak zorunda kalacağını düşünürken, hiç beklemediği şey olmuştu.

Biliyordu Felix akıllı biriydi ve anlamamış olsa biraz şaşardı.

ARKADAŞLAR ÇOKSEL OLDU!!

AMA ŞU AMK SİNEĞİ BAŞIMDAN AYRILMIYOR ÇILDIRICAĞIM!