I Forgot to Remember You

Chapter 3

Natapos na ang buong araw subalit wala pa rin akong nakuha na kahit isang requirements. My mind was still in a daze, floating in the chaotic thoughts of my head.

Kaharap ko ngayon ang mga sasakyan na kanina pang di makausad dahil sa lala ng traffic dito. Nilipat ko ang aking tingin kay Mang Tonyo na kanina pang nagrereklamo dahil sa tagal ng traffic.

"Naku, ano ba to? Mapapagalitan na naman ako ni Maam at Sir nito Celeste." Saad niya habang inabot ang kaniyang telepono. Mukhang tatawagan niya yata si Mom or si Dad.

Simula kasi nong nangyari kanina ay naging mas mahigpit sina Mom and Dad. Tawag rito, tawag doon. Puno ng updates ang inaatupag. Naaawa na nga ako ni Mang Tonyo kasi halos hindi na siya makakain ng maayos dahil tinatawagan siya palagi kahit break time niya.

Tiningnan niya ako habang kinakausap ang aking mga magulang. Sinenyasan niya ako gamit ang kaniyang mukha at inabot ang telepono sa akin.

I raised my brows as I ignore his phone.

"Dad mo, gusto ka raw maka-usap." He said while steering the wheel.

I grab his phone and directly ended the call. Inabot ko sa kaniya ang kaniyang telepono at isinuot na lang ang airpods at nakinig na lamang ng music. Ipinikit ko na lamang ang aking mga mata at inisip ang mga nangyari sa akin kanina.

Inisip kung papaano ko ihaharap ang aking sarili if ever magkita kami nong lalaki. Nakakahiya, i can still remember his face, how his features were complimenting each other. Inaalala kung gaano kalapit ang aming mga mukha. His breath was as cold as him, making me shiver. His calm voice, tickling the butterflies in my stomach.

"Noooo.." sumigaw ako nang ma realize ko na he was running in my head.

Itinigil ni Mang Tonyo ang sasakyan at nagmadali na hinawakan ang aking noo at leeg. He was checking my body temperature.

"Are you okay Maam? Celeste? Okay lang? Anong masakit sa iyo? Sabihin mo? Okay ka lang ba" Saad niya habang nakadrawing sa kaniyang mukha ang pag-aalala.

"I'm okay Mang Tonyo. You don't have to worry " I said while removing his hand from my forehead.

He sigh as he was nervous sa kung ano ang posibleng mangyari sa akin. Tiningnan niya ako ng matagal at ngumisi na lamang ito.

"Sure ka Maam? Kasi namumula ka yata." He said as he started the car.

Nanlaki ang aking mga mata at dali-daling kinuha ang salamin sa aking bag. Tiningnan ko ang aking sarili at nilagyan ko na lamang ito ng pulbo.

"Wala ito Manong, may iniisip lang ako. Napisil ko lang to siguro manong." I said as I try to cover my face with my handkerchief.

Ngumisi lamang ito ng malaki, pinipigilan ang pagtawa.

"Talaga Maam? Sino yang iniisip mo Maam? Baka lalaki yan Maam ah? Uyyyy....dalaga ka na Maam." Biro niya.

Casual lang kung mag salita si Mang Tonyo, matagal na rin kasi siya nag sisilbi sa amin. Mahigit 10 years na kaya't sinasabihan siya pa lagi ni Mom and Dad na maging casual at huwag mahihiya. Naging close rin kami ni Mang Tonyo kasi siya yung laging kumukuha sa akin tuwing busy si Dad and Mom and he was always there nong mga special occasions ko like graduation nong kinder at mga PTA meetings. He is like my second father, kaya't labis kung makapagbiro si Mang Tonyo.

I rolled my eyes and continued to close my eyes. Ano na ba tong iniisip ko. Naguguluhan na talaga ako sa mga pangyayari. Napabuntong hininga na lamang ako at nagpahinga.

Nagising ako sa tawag ni Mang Tonyo nang di ko namalayan na nakatulog pala ako sa pagod.

"Maam, gising na po. Tawag ka na ng mga magulang mo." Saad niya.

Nilibot ko ang aking mata at naliwanagan sa mga kumukuti-kutitap na mga lights. Bumaba ako sa sasakyan at namangha sa ganda ng restaurant. Tila malaki na ang naibago ng La's Quedno. Starting from its old-antiquated vibe to modernize feels.

Pumasok ako sa loob and binati agad ako ng nagsisilakihang chandeliers sa kisame, the flowers sprawling enlightens the mood. With the sweet-fancy music being played, it gives a world-class ambience.

I looked around and saw my Mom waving her hand. Nagtungo kami ni Mang Tonyo sa table kung saan sila nakaupo.

My Mom reaches for my hand and starts to hug me. I felt uncomfortable kaya't inalis ko ang kaniyang pagyakap at umupo ng diretso.

My Dad looks at me and abruptly examines me with his stares.

"How was school ija? I heard you haven't completed your requirements yet? What happened? Is there wrong? You want Mang Tonyo to get your requirements?" He said as he holds my hand.

"No need, I'm already in College and it would be weird if someone would get those requirements for me. I know, lumalala na yung sakit ko but hindi ako lampa. Hindi pa ako mamatay. Alam niyo, sa mga ginagawa niyo, pinapaalala niyo lang sa akin ang sakit ko. Pinapaalala niyo lang sa akin na mamatay na ako. So, stop making me feel useless." I said as I remove my hand from his grasp.

Tumayo ako habang pinagmamasadan ang seryosong mga tingin ni Dad.

"Excuse me, I need to go to the restroom." I said while leaving them there.

Nagtungo ako sa comfort room at tiningnan ang sarili habang patuloy na kumukulo ang inis sa aking katawan.

I understand them naman, the fact na it's getting worst, pero parang mas mamamatay pa yata ako sa pagkakasakal sa kanila. There concerns are choking me, depriving me to breathe.

Naghugas na ako ng kamay at lumabas na sa Cr. I was about to head back nang makita ko ang Babae kanina, the girl who was in her 40's. Yung babae na pinagalitan yung mga estudyante. At mas nanlaki ang aking mga mata nang makita ko ang lalaki kanina. Talagang kasama pa sila ah. Ang ganda ng timing.

Dali-dali akong bumalik at pumasok sa Comfort Room. Ipinikit ko and aking mga mata at huminga ng malalim- trying to compose myself.

"Uhm excuse me miss? This is the Male's Comfort Room." An old man said.

Nalaglag ang aking panga sa hiya. Tiningnan ko ang sign at Male's CR nga. Dali dali akong umalis subalit nang pagbukas ng pinto ay may nakaharang na isang lalaki. Iniyuko ko na lamang aking ulo sabay pagpikit ng aking mga mata habang hinintay na lamunin ako ng lupa dahil sa hiya.

"We meet again" he said.

That voice, it sounds familiar. No...no it can't be, it can't be him. Itinaas ko ang aking mukha at naramdaman ang matinding pag-init at pagpula ng aking pisngi nang makita ko kung papaano umigting ang kaniyang panga.