Doğum gününüz kutlu olsun, Ranpo-san!
Yazdığım bu notu sizin dışında hiç kimsenin okumayacağına göre, biraz rahat davranacağım. Ama gene de, lütfen bu notu okuduktan sonra yırtıp çöpe atın! Yakmanız da mükemmel olur!
Dürüst olmak gerekirse, sizin varlığınızı bilmek beni rahatlatıyor. Bu dünyada, zekam yüzünden yapayalnız olan tek kişinin ben olmadığını bilmek, sabahleyin yatağımdan kalkmamda gerçekten de yardımcı oluyor. Eğer sizinle karşılaşmasaydım, eğer siz olmasaydınız, belki de ben çoktan tamamıyla vazgeçmiştim.
Ajansa katıldığımda, size ciddi anlamda hayranlık duydum (hala duyuyorum) ve birisine hayranlık duymak, benim hep yaptığım bir şey değildir. Ve de, benim eski bir mafya yöneticisi olduğumu hemen anlamış, ama hiç kimseye anlatmamıştınız. Ajansa ben eski bir mafya yöneticisi olduğumu söyleyene kadar, bunu bir sır olarak tuttunuz. Ciddi anlamda karanlık bir geçmişim olduğunu bile bile, bana güvendiniz. İkinci bir şans verdiniz. Gerçekten de çok teşekkür ederim.
Birazcık daha beraber takılmalıyız, Ranpo-san. Doğum gününüz kutlu olsun!
— Dazai Osamu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ranpo.
FanfictionBu gece, Ranpo evine gitmedi. Ajansın binasında ondan başka hiç kimse yoktu. Etraf çok sessizdi, Ranpo'nun canı sıkılmıştı. Can sıkıntısından öylesine dolaşmaya başladı, sonra da rasgelesine kendi çekmecesini açtı. Gördüğü şey, her Ajans üyesinin, o...
