حرف زدن با هوسوک دوست دارم.
جوری که لبخندش از خورشید درخشان تره رو دوست دارم.
وقتایی که راجب رقصیدنش حرف میزنه رو دوست دارم.
جوری که دوست داره هرچیزی امتحان کنه دوست دارم.
جوری که موهاش از رو چشماش کنار میزنه رو دوست دارم.
جوری که با انگشتاش بازی میکنه رو دوست دارم.
انگار که استرس یا چیزی داره.
احتمالا نه.
حرف زدن با هوسوک دوست دارم.
اون اولین نفریه که اینجوری باهاش صحبت کردم،بجز مادرم.
من هوسوک دوست دارم.
