zehir (+18) DÜZENLENİYOR

3. Bölüm =tanışma



Bu asansörde gördüğüm adam dı ve neden gittiğim her yerde bu adamı görüyordum ? Kafam daki soruları eş geçip arafa döndüm

"Bu ne daveti ?"
Önce yüzüme baktı sonra babama ama babam bizi dinlemiyor du arafın kolunu dürttüm tekrar bana bakıp konuşmaya başladı

"Mafya ve ünlü iş adamlarının her sene yapılan daveti "

Mafya mı yani burdaki herkes mafya mıydı o adam bile ? Nereye düştüm ben aklımdaki soruyu arafa sordum

" yani buradaki herkes mafya mı ?"
Yüzüme salak mısın bakışı atıyordu bundan anlamış tım bile

"Kızım beynini bi yerde mi düşürdün mafya ve ünlü iş adamları diyorum heralde buradaki herkes mafya !"

" hemen bağırma gerizeakli bu şık kadınlar damı mafya ?"
Düşünür gibi yaptı ve sırıtarak konuştu

"Evet hatta en çok kadın öldürüyorlar bence kaç"
Yüzüne aval aval bakıyorken o ise sırıtıyordu elimi kaldırıp ensesine şlap diye bir geçirdim

"Lan kızım ne yapiyon "
Sırıtarak konuştum

" nasıl oluyor araf bey anladınız mı şimdi düzgün cevap ver bana !"
Ensesine koyduğu elini çekip belime yerleştirdi ve konuşmaya başladı

"Onlar ev hanımı çalışmıyorlar kimisi de kocasına yardım ediyor ama bir çoğu evde bu mekanlara gelmek için götünü yırtıyor beleş koca parası yani "

"Asla koca parası yemem cidden bi insan nasıl koca parası yiyebiliyor aklım almıyor git çalış yani elin aya- "

Yanımıza gelen adam a gözlerim takılı kalmış tı yeşil gözler niye buraya doğru geliyordu peki babam ve arafa baktığım da ikisinin de gelen adama baktıklarını görmüş tüm kim di bu gelen adam peki düşüncelerle boğuşurken belime sarılan iri eller le kafamı arafa çevirdim

"Kaçmıyorum daha merak etme "
Gülerek konuştuğuma sert bakmış tı sanki yanlış bişey dedim allahım ya

"Çok konuşma çeneni kapalı tut afra !"
Bu sinirli halleri hiç hoş deyil di ve kesin bu işin için de bişey vardı

"Neden?" Soran gözler le ona baktığım da tekrar sert bakıp bu sefer sert konuştu

" dedigimi yap!" Bu tavrı hiç hoşuma gitmemiş ti bende sinirle konuştum

"Bana bağırma !"
Bu sefer daha yumuşak bakıp sakin konuştu

" Tamam afra dedigimi yap bağırmıyım?"

"Ta-"

"Sus"

Yine bağırmış tı sinirle elini belimden çekip bi adım ondan uzaklaştım şaşkın gözler le bana bakıyordu bağırma dememe rağmen iyi bağırmış tı erkeksi bi okadar da sert çıkan bi ses kulaklarıma doldu

"Görüşmeyeli nasılsınız ünal barlas " imalı konuşuyordu ama sesi her kadının düşebileceği tondaydı babam biraz çekingen tavırla konuştu

" iyidir karan karahan sen?" Babam bu adam dan çekiniyor muydu peki niye?

"Iyi " gözlerimi ona çevirdiğimde bana bakıyordu ve konuştu

"Bu kız kim eşinden sonra yanında kadın görülmezdi ?" Dudağının kenarı kıvrılmış ve soru sorarcasına söylemiş ti ağzının ortasına elimi bi çarpıcam gülücen, tam ağzımı açıcaktım ki babam benden önce davrandı

"Kızım! Afra" adının karan olduğunu öğrendiğim adam şaşkın ama ciddi bir şekilde bana baktı ve konuştu

"Bir çocuğun olduğunu sanıyordum?"