zehir (+18) DÜZENLENİYOR

9. Bölüm= geçmez

Vücudumun titremesinle zorlukla gözlerimi açtım nerde olduğumu idrak etmeye çalışıyordum , kalkmak için ellerimi soğuk zemine koyduğumda canımın acısıyla çığlık atmam bir oldu korkuyla avuç içlerime baktım kesik yaralar açılmıştı yine kanamaya başlamıştı,  sırtım zaten çok acıyordu yerimden kıpırdamasam daha iyi tekrar aynı yere uzandım ellerime bakmaya başladım,  çok kötü olmuşlardı ve çok kanıyorlardı canım git gide daha çok acıyordu.

Titremem çoğalmıştı çünkü çok soğuk olmaya başlamıştı gözlerim kapanıyordu ama kapanmasını istemiyordum , canım daha çok acıyordu kimse yardım etmiyordu galiba burda ölücektim herşey son bulacaktı hayallerim araf , babam onları görmeden ölmek istemiyordum  ama dayanacak gücüm kalmamıştı yavaşça gözlerim kapanıyordu engel olamıyordum bekle beni anne yanına geliyorum.

Karan 'dan devam

Kahvemden yudum alıp kafamı dosyalardan kaldırdım şirkete gitmemiş tim evden dosyalara bakarak oyalanıyordum ama aklım afra daydı , dün gece onu öyle gördükten sonra ister istemez yaptiğımdan pişman olmuştum.

Dün gece den :

Sağa sola dönüp durmaktan sıkılıp yatakta doğruldum saat hemen hemen 1 e geliyordu ve ben uyuyamıyordum ayağa kalkip balkona çıktım , temiz havayı içime çekerken bi yandan depoya bakıyordum acaba ölmüş müdür ? Yada uyanık mıdır merak ediyordum ama neden ben merak ediyordum sürtük bi kız için düşünüp durucak deyilim heralde.

Sigaramı sonunu dudaklarıma yerleştirip derince çektim ve dışarı üfledim kül tablosuna ezip ayağa kalktım gidip bakıcaktım ölmüş se bi yerlere atardım yada baba evine postalardım.

Odadan çıkıp merdivenlerden indim mutfak ışığı açıktı emre uyumamış tı galiba adımlarımı mutfağa çevirdim hızlıca girip baktığım da hizmetçinin emreyle sevişmelerini görmeyi beklemiyordum benimle yatıyordu demek ki emreyle de yatıyordu sürtük kızlar nolucak, beni görmeleriyle durup bana baktı ikiside sert sesimle uyardım.

"Odaya gidin !"

Mutfaktan çıkıp dış kapıya yürüdüm kapıyı açıp çıktım korumalar baksa da hemen önlerine dönmüşlerdi herkesin benden bu kadar korkması çok zevkliydi ama depo daki o küçük şey benden korkmuyordu ve bu sinirlenmeme sebep oluyordu elbet bi gün benden korkacak bundan emindim.

Deponun önüne geldiğim de kilidi cebimden çıkarıp açtım içeri yavaş adımlarla girdim yerde yatan küçük beden beni karşılamıştı, yaklaştığımda sırtındaki cam parçaları beni karşılamıştı ister istemez onları ordan çıkartmak istemiştim elimi uzattığım da aklıma anneme olanlar geldi nefret le elimi geri çektim.

Hafif sarstım.

"Afra?"

Ses vermiyordu nabzına baktığım da normal atıyordu ama kan çok kaybetmişti yüzündeki saçlarını çekip yüzüne baktım,  bembeyazdı kollarından tutup kaldıracakken elime düşen sıvıyla kollarına baktım bişey yoktu , ellerini çevirmiştim ki ellerinden süzülen kanlar la yüzüne baktım ellerine bişey olmamış ti ama camlar elindeydi kendi yapmış olmalıydı.

Camı elinden çektim üstümdeki tişörtün uçlarınla avcunu sildim çok kanıyordu bayılmıştı galiba çünkü canı acısa uyanırdı , ne yapıyordum ben babası bi orosbu çocuğu iken kızı bi sürtük ken ben yardım etmeye çalıyordum kendine gel karan.

Aynı şekilde tekrar yatırdım ve ayağa kalktım çok masum du güzel bi kızdı emreyle çok yakınlardı ve bu benim sinirlenmeme sebep oluyordu, nedeni ni bilmiyordum nişanlanıcaktım ama afra elimdeyken bunu yapmak istemiyordum ama sevmiyordum ben işkence çektiren bi duygusuz heriftim birine acıyamaz dım.