Alpha Is A Brother And A Mafia!? ~JİNKOOK~

Karmakarışık Bir Başlangıç

Çok yazım hatası olabilir şimdiden özür dilerim. Yeni ficime hoş geldiniz. Umarım seversiniz. Doğum günümün bir diğer sürprizi (:
__________________________

Seokjin elinde üniversite diploması ile son hız annesine koşuyordu. Hızla annesine sarılmasıyla beraber ikisi de uzunca birbirlerine sarıldılar. Seokjin hızla annesinden ayrılıp heyecanla etrafta dönmeye başladı.

"Mezun oldum... Ben mezun oldum!? BEN ARTIK MEZUN OLDUM!"

Kadın oğluna uzun bir süre gülümseyerek baktı. Sonra aklına gelen şeyle yüzü hemen asıldı. Seokjin bunu fark etmiş gibi aniden durup annesine yaklaştı. Annesinin ellerini kendi ellerinin içine alan Seokjin, annesine derdini sordu.

"Sorun ne anne? Seni birisi mi üzdü yine?"

Kadın oğluna gülümseyerek baktı.

"Oğlum ben... Ben... Evlenme teklifi aldım. Açıkçası... İyi birine benz-"

"Ne ne ne? Evlilik teklifi? Kimden? Nasıl? Neden?"

"Sakin ol oğlum lütfen. Beni şimdi iyi dinle lütfen."

Soekjin derin bir iç çekti.

"Peki. Dinliyorum?"

"Bir hafta önce dışarıda ağaçlık bir alanda oturuyordum. Sonra yanıma yakışıklı, benden birkaç yaş büyük bir alfa geldi. Onunla birkaç gün öylece görüştük. Sonra bana evlenme teklifi etti. Açıkçası o... İyi biriydi. Beni çok güldürmüştü ve iyi anlaşmıştık bu birkaç günde. Ayrıca varlıklı biri. Korkma önce oğluma sormam gerektiğini söyledim! Yani her şey sana bağlı?"

Seokjin bir süre öylece düşündü. Babası yüzünden annesi ve kendisi çok sorun yaşamıştı. Annesi artık mutlu olmayı hak ediyordu. Ancak o insanlara güvenmemişti. Ama sanırım o adama bir şans verecekti. Sadece önce kendisi de tanışmalıydı.

"Peki kısa süre içinde çağır da tanışalım. Önce onun, dediğin kadarıyla iyi karakterinden emin olmalıyım."

Kadın hızla oğluna sarıldı.

"Teşekkür ederim oğlum!"

İki gün sonra...

"Benimle tanışmak istemişsiniz Kim Seokjin-shii."

"Lütfen bana sadece Seokjin diyin. Evet sizinle tanışmak istedim. Annem birkaç şey söyledi. E haliyle sizi tanımam gerekiyor."

Karşısındaki adam Seokjin'e gülümsedi eliyle Seokjin'in saçını okşadı.

"Son derece akıllı ve zekice hareket ediyorsun. Gerçekten iyi bir çocuksun."

"Yirmi dört yaşımdayım?"

Karşısındaki adam bir an öylece kaldı. Sonra hafif utangaçlıkla özür diledi.

"Özür dilerim Seokjin. Sadece... Çok genç duruyorsun. Seni bir an lise öğrencisi sandım. Üniversiten bitti mi?"

"Aslında iki yıl daha okumak istiyordum. Ama imkanlar..."

Seokjin başını biraz eğerken adam hızla saçını okşayıp sözü devraldı.

"Sana yardım edebilir miyim? Eğer izin verirsen son iki yılını en iyi şekilde halletmene yardım ederim. Sonuçta benim de senin yaşlarında bir oğlum var. Hem anlaşacağınızı düşünüyorum. Gerçi biraz kibirli bir piç gibi davranır ama sen onu aşabilirisin."

Seokjin gülümsedi.

"Çok açıksözlüsünüz. Bu hoşuma gitti... Annem hakkında ne düşünüyorsunuz?"