11

0 0 0
                                        

Ειχε φτάσει βράδυ. Ήμουν ακόμα στον Ιάσονα. Ούτε που καταλάβαμε πως πέρασε τόσο η ώρα. Είμασταν τόσο αφοσιωμένοι σε αυτό που κάναμε που δεν προσεξαμε ότι έξω είχε ήδη σκοτεινιάσει.
"Τι ωρα ειναι;" ρώτησα σηκώνοντας το κεφάλι μου αργά προς το μέρος του.
"Πήγε δωδεκα" απάντησε κοιτώντας το ρολόι στο κινητό του.
"Ούτε που κατάλαβα πως πέρασε η ώρα"
"Θα βγεις σήμερα;"
"Μπα... είναι πολύ αργά. Τα παιδιά βέβαια όπως κάθε Σάββατο θα είναι στο γνωστό κλαμπακι αλλά δεν ξέρω..."
"Έλα ετοιμάσου και πάμε. Κάναμε αρκετή δουλειά για σήμερα"
Παραξενευτικα με αυτή του την πρωτοβουλία αλλά συμφώνησα να πάμε. Το βρήκα πολύ καλή ιδέα αν και δεν είχα πολύ διάθεση.

Αφού τακτοποιησαμε τον χαμό που είχαμε δημιουργήσει ετοιμαστικαμε στα γρήγορα και κατευθυνθήκαμε προς την μηχανή που μας περίμενε κάτω από το σπίτι του. Η αίσθηση της μηχανής ήταν η ίδια με την προηγούμενη φορα, ο αερας περνουσε βιαστικα απο τα μαλλια μου και εγω χαρης της οικειότητας που είχε πλέον δημιουργηθεί με τον Ιάσονα κατέληξα να ειμαι ξαπλωμενη πανω στην πλάτη του κρατώντας τον από την μέση. Για ακόμα μια φορά το άρωμα του ήρθε όλο πάνω μου. Πάντα ήταν το ίδιο απλά ήταν ανακατεμένο με διαφορετική κολόνια. Είχα καταλάβει πόσο πολύ μου άρεσε.

Φτάνοντας στο κλαμπ αφήσαμε κάπου την μηχανή και πήγαμε κατευθείαν να βρούμε τους άλλους. Ήταν όλη η παρέα μαζεμένη. Οταν χαιρέτησα έναν έναν τα παιδιά, παράγγειλα μια βοτκα με λεμόνι και άρχησα να χορεύω στον ρυθμό της μουσικής μαζί με την Δανάη. Λίγο πιο δίπλα ήταν και ο Άλεξ και αναρωτήθηκα αν εν τέλη η Δανάη προχώρησε μαζί του ή αν άφησε αυτό το φλερτ που είχαν να τελειώσει πριν καν αρχίσει. Σίγουρα θα την ρωταγα μετά.

Τα ποτά ήρθαν και η βραδιά εξελισσόταν πολύ ωραία. Που και που έπιανα κάτι σιωπηλές ματιές από τον Ιάσονα αλλά όπως πάντα δεν έδινα μεγάλη σημασία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν παρατήρησα πόσο όμορφος ήταν σήμερα. Παρόλο που ήμασταν και οι δύο κουρασμένοι εκείνος ήταν σαν να μην ήταν, σαν να μην είχαμε περάσει τόσες ώρες πάνω στο έργο μας που παρεπιπτοντος έφτανε στο τέλος του, σε λιγότερο από 2 εβδομάδες θα έχει τελειώσει. Τον έβλεπα πως καθόταν και μιλούσε με τους γύρω του. Όσο και αν φαίνετε παράξενο πρέπει να πω ότι δεν ήταν σαν τους άλλους, ξεχώριζε και όχι τόσο για την εμφάνιση γιατί όλοι στην παρέα είναι πολύ ωραία παιδιά, αλλά για το attitude που έχει. Δεν είναι σαν τους φίλους του τους γυπαετους που με το που έβλεπαν θηλυκό κοιταζουν σαν ξελιγομενοι.

Όταν τελείωσε το γλέντι κατά της 3πμ εγώ και ο Ιάσονας ξεκινήσαμε για άλλη μια φορά με την μηχανή να πάμε σπίτια μας αφού πρώτα όμως αποχαιρετισαμε τους φίλους μας.
"Ωραία ήταν σήμερα" είπα στον Ιάσονα όταν είμασταν σχεδόν έτοιμοι να φύγουμε.
"Ναι...Έχεις όρεξη για μια ακόμα βόλτα;"
Αιφνιδιαστικά για ακόμα μια φορά από τον Ιάσονα αλλά συμφώνησα.Εκείνος με βοήθησε να ανέβω στην μηχανή και κατευθυνθήκαμε προς έναν άγνωστο για εμένα προορισμό.

~ Shadows Of Love ~Where stories live. Discover now